Week zes in het Krugerpark.

4 februari 2012:
Vanmorgen in de motregen groene meerkatten, ibissen en zebra-mangoesten aan de ontbijttafel gehad. Verder een Afrikaanse koekoek, een koppel paradijs-vliegenvangers, een klipspringer en een lel-kiviet gespot.

Afbeeldingen van deze exoten lijken me hier wel op zijn plaats, uiteindelijk is niet iedereen zoöloog. Bij de lel-kiviet kreeg ik even het idee op een congres voor ornithologen beland te zijn of in het theater bij een sketch van Toon Hermans. De dieren bestaan echt - ik heb het opgezocht - en zijn hierbij in de door Fred genoemde volgorde afgebeeld. Dus dat kan kan niet mis gaan.

Gerard, het vogelboekje, dat ik via Marjo van je kreeg komt nu goed van pas. Voor eventuele correcties ben ik altijd in.

Daarna werden de wat meer bekendere soorten gespot: twee neushoorns, diverse olifanten en uiteindelijk zelfs ook een cheetah ( jachtluipaard ).

Helemaal goed! Super, een cheetah zo'n vijf meter naast de auto! De rivier de Sabie is hier wel 200 meter breed en het water heeft op deze plek 5 meter hoog gestaan. De natuur gaat opnieuw beginnen. Door een dijkdoorbraak bij de golfbaan van kamp Skukuza is de waterpartij er leeggestroomd. Dus geen kroko-show dit jaar! Verder nog een bush-bok bij de hide gezien, verder was het daar stil. En...........natuurlijk........... weer net op tijd in het kamp!..

Een hide is een beschutte stilte-plek, waar je ongezien wild-life kunt spotten en fotograferen.
Verder wil ik met alle plezier nog even met een foto de 'kroko-show' toelichten, waar Fred naar verwijst. Het is een show, met een zeer hoog Steve Irwin- gehalte, die Marjo voor de camera van Femke verleden jaar ten beste gaf.

5 februari 2012:

Vanmorgen om 05.30 uur vanuit het rustkamp het park ingereden. Onderweg naar de plaats waar we zouden ontbijten zagen we twee slapende neushoorns en drie hyena's. Bij de uitstapplaats van Berg en Dal ( ja, dat heb je hier - vanwege het Hollands verleden, ook! ) hebben we ontbeten met het uitzicht op een neushoorn. Bij ons gekookt eitje en kopje koffie waren we ook - onuitgenodigd - te gast bij een stel parende burchell-koekoeken, die ongetwijfeld ook wel een beschuitje met elkaar wilden nuttigen.
P.s. Burchell-koekoeken? voor de leken onder ons een fotootje links hiernaast.
Fred zit vast naast Marjo in de auto met zijn vogelgids: 'Voëls van Suider-Afrika' op schoot.

Verderop nog een hop, kuif-houtkapper en een grote panter schilpad in het vizier gehad. En als klap op de vuurpijl: een ZWARTE neushoorn!!. Uiterst zeldzaam. Voor Marjo en mij de tweede keer dat we die in het wild zagen. 's Middags zagen we tussen de impala's twee bosbokjes. We zagen een dwerg-ijsvogel en spotten bij een beekje een slangenhals-vogel.

N.B. Dat is die vogel rechts, met die slangenhals!

Vervolgens kregen we een karmijn rode bijeneter op het netvlies.






Daarna, alsof eentje nog niet genoeg was: de volgende ZWARTE NEUSHOORN ditmaal een vrouwtje. Prachtdieren, ze kwam tot op zeven meter van de auto af.
Misschien hing de lucht van het mannetje nog aan onze auto; neushoorns kunnen heel slecht zien, maar des te beter ruiken.
Terug in het kamp kwamen we tot de ontdekking dat we bezoek hebben gehad van de o zo olijke meerkatten; alle bananen waren op. Wat ons nog restte waren de schillen. Maar we konden het hebben, ons humeur kon niet stuk na zo'n geweldige neushoorn-dag.

Voor alle duidelijkheid, want sommige lui verwar die Hoephoep ( ABN: hop ) met een ander voëltjie: die Houtkapper.
Op de foto's - links - de kuif-houtkapper en - onder - de hop, die behoort ( hoe kan het ook anders? ) tot de familie der hoppen.
Dit alles op het gevaar af voor een serieuze vogelkenner door te gaan.

6 februari 2012:
Vanmorgen zat er vlak bij het kamp een breedkop-arend, zie rechts.

We zagen een secretarisvogel op jacht. Veel neushoorn hadden door op mestplaatsen geurvlaggen achter te laten hun territorium gemarkeerd, om aan te geven: 'Mr. Rhino was here'. Later zagen we dan ook veel neushoorns, een scharnier-schilpad, bij een dam 170 koe-reigers en een indrukwekkende groep van ongeveer 300 buffels. Onderweg een bos-patrijs, een koedoe, leeuwen en een cobra tegengekomen. Vanmiddag was er weer een stuk weg, dat afgesloten was geweest vanwege het noodweer, geopend voor het verkeer. We konden weer over de brug, die veel schade had opgelopen. Na die herstelde brug werden we verrast door drie klipspringers bij elkaar en een koppel dassie-vogels.
P.s. Een afbeelding van een dassie-vogel kon ik niet vinden.

7 februari 2012:
Vanmorgen in de vroege ochtend een bush-walk gedaan. daarbij was vooral aandacht voor allerlei kleine dieren, ( nou ja, klein? ) spinnen van wel tien centimeter! en vogels. Ook hebben we olifanten en leeuwen - op min of meer veilige afstand - gehoord. In een rivierbedding lagen twee neushoorns te slapen, we zijn ze tot op 20 meter genaderd. Verder kwamen we tot de ontdekking, dat er ( op zijn minst ) twee soorten termieten bestaan.

Links, de europese bijeneter, een prachtig kleurrijk vogeltje, dat overwintert in de warme zuidelijk gelegen oorden. Zij is verwant aan de evenzo kleurrijke ijsvogels en scharrelaars. De seksen zijn gelijk gekleurd en niet van elkaar te onderscheiden. Wereldwijd bestaan er 26 soorten, allemaal bijzonder gekleurde en slanke vogels. Hoewel zij niet voorkomen op de rode lijst van bedreigde diersoorten, staan bijeneters wel aan diverse gevaren bloot: de jaarlijkse trektochten, waarbij zij enorme afstanden afleggen en in de wintergebieden worden zij belaagd en afgeschoten door imkers. Allemaal kennis, die ik ontleen aan Jeu Smeets.

Vervolgens kruiste een koedoe ons pad en ontwaarden we twee leeuweoortjes in het savannegras. Een flinke olifanten bull in de musth, dat wil zeggen: een olifant in een zodanig - door hormonale veranderingen tijdens de paartijd - opgewonden staat, dat hij onberekenbaar en gevaarlijk wordt, volgde ons over de weg richting rustkamp. Deze keer waren we...vindt je het gek, met een bull in de musth op je achterbumper!... twee minuten vóór sluitingstijd binnen!

8 februari 2012:
Op deze laatste dag van de Kruger-reis trekt het safari-trio er voor de zoveelste keer er weer uitgerust en welgemoed op uit.
Vanmorgen een groep van ruim 30 bavianen op de weg. Naast de vele klauwieren ook een vorkstaart-drongo en tientallenkoereigers in de boom gezien.

Het toeval wil dat 2012 door Sovon is uitgeroepen tot het jaar van de Klauwieren: IVN Raalte organiseert ( voor de liefhebbers ) een presentatie over KLAUWIEREN: Op vrijdag 17 februari 2012. Aanvang 19.30 uur in het Annahuis - naast de Plaskerk in Roalte. De grauwe klauwier is in Nederland een schaarse broedvogel. Voor details: Laatste Nieuws - pagina 7 van: de site van Dalfsennet.

En rechts zit dan de vorkstaart drongo! Op Alle Vogels nl. las ik dat Drongo,s een groep zangvogels uit de oude wereld vormen. Het zijn luidruchtige, actieve vogels, allemaal zwart en de meeste soorten het een gevorkte staart. Het zijn echte insecteneters, hun jachtmethode is simpel. Ze zitten op een uitstekende tak te wachten tot er een prooi voorbij komt. Deze vangen ze dan in de vlucht of ze duiken bovenop een prooi op de grond. Ze moeten wel zo jagen, want ze hebben zulke korte pootjes, dat lopen over de grond heel eg moeizaam gaat.



Verder wandelde er een grote varaan over het pad, we zagen een savanne zwaluw, een levaillants-koekoek. Ik vermoed dat die ook wel te vinden zijn op Alle Vogels.nl. In het hoofdmenu van deze site is een afdeling met 'Vogels uit Afrika' opgenomen. Verder zien we een groep van wel zeker 85 olifanten en ontwaren we een bataleur ( zie Alle Vogels.nl ), een hele familie vlakvark of te wel een groep wrattenzwijnen, zeven grote waterschilpadden en vervolgens panter sporen ...kortom, het kan haast niet op!

Deze moeder vlakvark met vlakvark-kind is verleden jaar op het terras van de Skukuza Gholfbaan gesignaleerd.

Bij een ondergaande zon konden we genieten van drie klipspringers, een grote groep impala's en de silouetten van giraffen....met een opkomende volle maan! En dat bij een verkwikkende bries na een dagtemperatuur van 32 graden.

Dat is, met recht, genieten!
De boys zullen moeten overschakelen naar de Lage Landen, waar DE ZESTIENDE ELFSTEDEN TOCHT momenteel het wereldnieuws vervangt. Het temperatuur verschil tussen instappen in Johannesburg en uitstappen op Schiphol bedraagt zo'n kleine 50 graden! Maak je borst maar nat, of liever gezegd zet je kraag maar op! Trek handschoenen aan en vergeet de Zuid Afrikaanse braai. Het wordt nu dampende boerenkoolstamp met rookworst en op de kop een gebreid petje met: KOUD HÉ !

Deze Kruger-reis verschilde, om meerdere redenen, van vorige jaren. Op de eerste plaats werd deze reis Marjo afwisselend vergezeld door drie gezelschappen met ieder een eigen sfeer. De overeenkomst was dat men eensluidend enthousiast was; iedereen gaf afzonderlijk op eigen wijze blijk van een levendige en welgemeende interesse en nieuwsgierigheid naar wild-life ervaringen. Ieder getuigde ook van voldoende gevoel voor humor en gemeenschapszin om er tezamen een aangename tijd van te maken.
Verder was het deze keer buitengewoon enerverend vanwege de aanvankelijke extreme droogte, die tijdens het verblijf omsloeg in noodweer met ongekende, hevige regenbuien. Het buitensporig natuurgeweld dat het park en de omgeving ongenadig teisterde was op zichzelf al een uitzonderlijke - en soms benauwende - belevenis voor de bezoekers, ook voor de bewoners van het park had het een enorme inpact. Of daarmee de aanwezigheid van al die kadavers, die Fred meldde in zijn sms-jes, te verklaren zijn weet ik niet, maar opvallend was het wel.
Freds belangstelling voor de grote variëteit van vogels in het Krugerpark zorgde overigens voor voldoende tegenwicht voor de macabere karkassen en kadaver-vreetpartijen, waardoor ook het idyllisch karakter van het park in beeld kon komen.
Dankzij Freds observatie-talent zijn we nu allemaal enigszins ingevoerd in het leven van de Europese Bijeneter en de Vorkstaart-drongo. Zelf wist ik nog niet eens af van het bestaan van de slangenhals-vogel, de paradijs-vliegenvanger, de lel-kiviet, de kuif-houtkapper of de Burchell-koekoek, laat staan dat ik wist dat het dit jaar het jaar van de KLAUWIEREN is!

Vanavond wordt de reis traditioneel afgesloten met een etentje in het Salati restaurant, wat gehuisvest is op het perron van het treinstation dat in de 20-er jaren nog dienst deed, maar waar nu malse biefstuk en verse vis geserveerd wordt.

In zijn slotcommentaar benadrukte Marjo dat het verblijf in het park voor hem ook deze keer weer afwisseld en aangenaam is geweest: "Iedereen was erg belangstellend en gemotiveerd om geboeid te blijven kijken naar wat er zich voor hun ogen op de Zuid Afrikaanse savanne afspeelde."
Hij was blij dat het project voor Elina tot een goed eind was gekomen en hij heeft zich voorgenomen om samen met Liesbeth een nieuw project op te gaan starten voor Flora en haar dochter.
Verder blijkt hij nog steeds mateloos onverzadigbaar in zijn honger naar wild-life ervaringen: "Ik heb natuurlijk nog lang niet alles gezien.........!"

P.s.
In een nagekomen bericht meldt Fred dat alle zwaluwen nog in Zuid Afrika zijn, "dus denken wij" sms-t hij, "dat de kou nog wel even kan duren."
En nu maar hopen dat de voorzitter van de Friesche Schaatsvereniging deze blog volgt! Of tenminste één van de ijsmeesters!