Skukuza

Het Skukuza kamp is met een museum, een modern geoutilleerd conferentiecentrum,  een  internetcafé en twee restaurants, het meest 'ontwikkelde' restcamp in het Kruger wildreservaat.

Het kamp ligt dicht bij de belangrijkste entree poort naar het park, de Kruger Gate, deze toegangspoort is aan de zuid-westelijke grens gesitueerd en relatief dicht bij de luchthaven van Johannesburg.
Hier landen de meeste dagjes-mensen, die voor een of enkele dagen met een georganiseerde busreis het park aandoen.
Daarmee is Skukuza het drukst bezochte kamp en is de handel in souvenirs een lucratieve business.
Hoorns van de neushoorn en ivoor is er natuurlijk niet te koop, wel olifantenpoep in blik.


Olifantenmest is overigens niet alleen voor touristen een 'must-have'.
Ook gele vlinders komen erop af, zij het om heel andere redenen, dan de touristische koopjesjagers.
Vlinders schijnen er mineralen uit te halen of misschien leggen ze wel hun eitjes erin, zoals mestkevers dat doen.
Of de vlinders hebben zich ontpopt uit rupsen, die in de mest leven.
Wie zal zeggen hoe microscopische eco-systemen werken?
De vlinders hebben er in ieder geval 'iets' met de olifantenmest.

Vandaag verlaten Marjo en Fred Crocodile Bridge camp op weg naar Skukuza.
De hitte en het vele water van de afgelopen maand houdt de dieren in de bush.
Ze hoeven niet rond te trekken voor drinkwater en zoeken de schaduw onder de bomen op of staan met de rug naar de zon.

De koffiestop van Nluklu is al eerder bezocht, maar was gesloten omdat er een 20-tal grote varanen rondstruinden. Die hebben nu plaats gemaakt voor bavianen.

Bavianen zijn zogenaamde 'cultuurvolgers', waar je beter maar respect voor kunt hebben.
Ondanks dat het afgeraden en zelf verboden wordt ze te voeren - opdat ze daarmee niet aangeleerd-afhankelijk worden - werpen mensen toch etenswaar naar ze toe. Nu komen ze ook op niet-aangeboden voedsel af.
De club terroriseer, de plek. Iedereen dient op z'n hoede te zijn.
Prullenbakken worden gesloopt en leeg getrokken.
Volwassen bavianen zijn - anders dan groene meerkatten - agressief en levensgevaarlijk!

Bavianen zijn onvoorspelbaar in hun gedrag. Zo worden ze verondersteld bang voor water te zijn.

In het Krugerpark blijken ze, echter, wanneer het warm is, tot ieders verbazing, er lustig op los te badderen in ondiepe poelen.
Hier vermaakt een groep van zo'n 60 bavianen zich uitstekend in het water. Ze gaan vrolijk 'kopje onder' en jonge dieren plonzen van de kant af het water in.

Dierentuinen houden bavianen, vanwege veiligheidsoverwegingen, vaak achter een diepe watergracht.
De observatie dat ze, in het wild, te water gaan, werpt een ander licht op deze beveiligings strategie.
De vraag is of ze kunnen zwemmen.

Het dierenleven blijkt steeds weer vol verrassingen.

Met een traditioneel etentje als afscheid in het spoorwegrestaurant van Skukuza komt er voor Marjo en Fred een einde aan deze Krugermaand.
Afgezien van het feit dat Marjo er een uur na vertrek achter komt, dat hij zijn bril heeft laten liggen in het huisje en bijgevolg terug moet 'racen', verloopt de terugreis voorspoedig.
Een rit door een schitterend Zuid Afrikaans landschap volgt.
Veel oog voor die natuur hebben ze overigens deze keer niet.

Op de nipper halen ze het vliegtuig, dat klaar staat om hen terug te vliegen naar Nederland, waar het wildlife ( enigszins overdreven ) voornamelijk bestaat uit kikkers en egels.




Enkele dagen voordat Marjo en Fred het vliegtuig instappen en  weer op zilveren vleugels door  het luchtruim te suizen,
zijn Thomas en Loes in Kaapstad geland.


Werk roept Loes enkele weken naar Stellenbosch.

Maar 'eerst de lusten - en dan de lasten',
want voordat Loes met haar werk begint, trekken ze samen tien dagen rond door Zuid Afrika.
In Kaapstad genieten ze van de Afrikaanse zon.
Nadat ze de Tafelberg hebben beklommen wordt Robben eiland bezocht.
Vervolgens zijn ze naar Kaap de Goede Hoop geweest en nestelen zij zich relaxed op Wijngoed Welgelegen.

Zo te zien: The place to be........