Marula boom

De marula of maroela is de gebruikelijke naam voor de olifantenboom. Officieel heet hij in wetenschappelijke kringen Sclerocarya birrea. De boom is een plant uit de pruikenboomfamilie. Voor een rechtgeaard botanicus is dit klare taal.
Het is een middelgrote boom, die het liefst wortelt in de warme en vorstvrije regionen van subequatoriaal Afrika. De plant is twee-huizig, dat wil zeggen dat de mannelijke en vrouwelijke bloemen niet op dezelfde plant voorkomen. De plant heeft eenslachtige bloemen, net zoals in onze streken de populier en de wilg. Er bestaan dus mannelijke en vrouwelijke soorten.

Bij twee-huizigheid treedt bevruchting op door kruisbestuiving van het zaad dat alleen door de vrouwelijke plant geproduceerd wordt. De vruchten, die er aanvankelijk uitzien als een soort groene pruimen, rijpen in de maand januari uit tot het zachte gele fruit waar de inheemse bevolking de lokale erg populaire likeur Amarula van brouwt.
Het etiket van de Marula-likeur fles draagt niet zonder reden het logo van de Afrikaanse olifant. Olifanten zijn dol op het rijpe marulafruit. De boom wordt ook niet voor niets olifantenboom genoemd. Het ietwat slijmerige fruit smaakt een beetje als een lychee, dat ook voor menselijke consumptie geschikt is, maar olifanten gaan er helemaal los op. Ongegeneerd worden er karrenvrachten tegelijk van genuttigd. Eenmaal achter de kiezen worden de suikers van het overrijpe fruit via chemische processen omgezet in alcohol. Het maag- en darmstelsel van de dikhuid gaat op dat moment functioneren als een soort jeneverstokerij, waarbij de slogan 'Geniet, maar drink met mate' net iets te laat in het productieproces op het programma is gezet.

Gevolg is: in januari heerst er alom op de Afrikaanse savanne een sfeer van liederlijke en openbare dronkenschap!
Nu is er niets zo hilarisch als een kudde dronken olifanten. Maar ook giraffen, bavianen, wrattenzwijnen en zelfs struisvogels kunnen er wat van. Na 'Happy hour' - en dat kan wel enkele dagen duren, want gezelligheid kent geen tijd, nietwaar? - waggelen hele families, niet gehinderd door welke motorische coördinatie dan ook, vrolijk door de bush, als ze al niet ronkend onder de marulaboom hun roes liggen uit te slapen.

Volledigheidshalve heeft Marjo ook het laatste stadium van het productieproces, waaraan de rijpe marula-vruchten onderhuids bij de olifanten onderworpen zijn, op de gevoelige plaat vast vastgelegd en overduidelijk voor ons in beeld gebracht wat er overblijft na het gistingsproces.

In een eerdere blogaflevering kwam ik al eens tot de conclusie dat er zich in de menselijke omgeving veel vergelijkbare taferelen afspelen met de dierenwereld.
Het volgende YouTube filmpje sterkt mij eens te meer in die overtuiging. Veel plezier ermee ... en wie ziet hier niet - al of niet glimlachend - enige herkenning in?



Ondertussen begeleidt Marjo, met oorwarmers op, een reis via Wereldcontact naar Antartica. Het is er 20 graden onder nul, dat is daar momenteel de zomertemperatuur. Prima omstandigheden dus om pinguïns, walvissen en zeehonden te spotten. Wordt vervolgd.