Dagboek van een Taalmaatje

Dagboek van een Taalmaatje

Dit Dagboek van een Taalmaatje is ontstaan uit privé notities, gemaakt tijdens wekelijkse bezoeken aan het Syrische gezin van Jehad, dat vanaf maart 2017 begeleid wordt bij taal en inburgering. Het is vooral een persoonlijk verslag over het wel en wee van Nieuwe Nederlanders. Mensen die, vanwege het oorlogsgeweld, ongewild hun land moesten verlaten en in ons land asiel aangevraagd en gekregen hebben.

Het dagboek beschrijft wat er zich achter de voordeur van het Syrische gezin afspeelt; de 'situatie in de wereld' in het klein. Persoonlijke ervaringen en achtergronden, van wat in de krantenkoppen de 'vluchtelingencrisis' genoemd wordt, worden openhartig beschreven. Daarbij worden hete hangijzers niet gemeden. 

Inburgering een continu proces

Zich op latere leeftijd een nieuwe taal eigen maken, is geen simpele opgave. Geboren en getogen in je eigen vaderland, gaat dat vanzelf. Je kunt er als kind tien of twaalf jaar over doen een taal te leren spreken. Dat is een vanzelfsprekend sociaal proces. Wanneer de gelegenheid is een school te bezoeken, hebben mensen leren lezen en schrijven. Dan kun je deelnemen aan het maatschappelijk verkeer. Daar gaat het uiteindelijk om. 

Lampedusa zomer 2018

In het Dagboek van een Taalmaatje neem ik de positie in van een meelevende en 'deelnemende' toeschouwer. De soms tenenkrommende situaties waar de familie in terecht kwam die zich tijdens de inburgeringscursus aandienden, worden niet uit de weg gegaan. Tijdens de wekelijkse bezoek en vertelden zij hun vluchtverhaal, hoorde ik over hun ontberingen op de middellandse zee, over hun hoop en wanhoop. Steeds opnieuw werd ik verrast door het vermogen van deze Syriërs om kleine en grote ongemakken te relativeren. Steeds meer begon ik hun veerkracht, humor, doorzettingsvermogen en vitale sociale vaardigheden te waarderen. 

Mede door hun ongekend onvoorwaardelijke gastvrijheid, bloeide een oprechte wederzijdse vriendschap op met het gezin, een rijkdom die ik tot op heden koester als een geschenk.

Vrijwilliger als taalmaatje

Eigenlijk was het een onontgonnen terrein om taalmaatje te zijn. De Arabisch cultuur was mij niet geheel en al vreemd. Enkele jaren heb in Zuid-Egypte als fysiotherapeut gewerkt. Daar had ik eind jaren tachtig kennis gemaakt met de impact die het heeft om in een totaal andere cultuur te leven, te wonen en te werken. Ik was er weliswaar op uitnodiging en genoot er een bijzondere gastvrijheid, maar de cultuuromslag die ik moest maken was er niet minder om. Deze Syriërs zijn niet op uitnodiging in Nederland. 

In het Dagboek van een Taalmaatje is geprobeerd de problematiek ‘klein’ te houden en niet met pasklare oplossingen te komen voor de 'vluchtelingencrisis', als die er al zouden zijn. Er worden individuen, mensen zoals u en ik, onder de aandacht gebracht. Mensen die vaak zonder een groet op straat voorbij gelopen worden, waarvan je totaal niet weet wat er in hun hoofden afspeelt.

Taalmaatje, avontuur in eigen land

Iedere keer dat ik door het voortuintje van het Syrische gezin loop, de voordeur van hun huis open gaat en ik over de drempel stap, kom ik in een gastvrije andere wereld. 

Een nieuwe taal en een totaal ander cultuurpatroon. Dat grijpt in, ook op het perspectief van op je eigen achtergrond. Allerlei zaken die je als vanzelf-zwijgend hebt aangenomen en waar je van kindsbeen af aan mee vertrouwd bent, krijgen een andere kleur. 

Het dagboek van een Taalmaatje

is voor € 20,85

te koop in de reguliere boekhandel 

te bestellen via Bol.com

of  via

hllhoedemaker@gmail.com


met de aankoop van het dagboek draagt u bij aan rijles voor Jehad