De ongerepte natuur van Siwa

Siwa, een van de meest geïsoleerde nederzettingen in Egypte, telt ruim 25.000 bewoners en is van oudsher een berber gemeenschap. Deze oase is met 80 km lang en zo'n 25 km breed in oppervlakte vergelijkbaar met de provincie Utrecht. Haar geschiedenis gaat terug tot ver vóór onze jaartelling. De eerste bewoners zouden er zich al 10.000 jaar v. Chr. gevestigd hebben. De eerste historische verslagen dateren uit faraonische tijden van rond 2.000 v. Chr. Momenteel lijkt de oase een bescheiden plaats in te nemen onder kleinschalig en duurzaam toerisme. 

Voor ruïnes uit de verre oudheid hebben Egyptische toeristen weinig tot geen interesse. De  Temple of Om Obaida dateert uit de 4e eeuw v. Chr. en was gewijd aan de eredienst van Amun, een belangrijke schepper-god uit de Egyptische mythologie.
Ook de orakel-tempel van Amun, die historische waarde heeft vanwege het bezoek van Alexander de Grote in 331 v. Chr., trekt nauwelijks belangstelling bij Egyptenaren. 

Waar Egyptenaren wel voor naar Siwa komen, is de aanwezigheid van geneeskrachtige bronnen. Vanwege haar natuurlijke rijkdommen is de regio sinds jaar en dag populair als kuuroord. De ongerepte natuur blijkt heilzaam voor lichaam en geest. Zout-baden, warm-water bronnen en het zachte goudgele woestijnzand, dat rijk is aan mineralen, zijn ontspannend en worden ingezet om te fysieke weerstand tegen kwalen en aandoeningen te verhogen. Gezondheid uit de natuur wordt hier meer gewaardeerd, dan medicijnen uit de reguliere geneeskunde, die overigens niet altijd en niet voor iedereen voor beschikbaar is. Met name die zandbaden zijn een bijzonder verschijnsel. Siwans laten zich daarvoor, decent ontkleed, in het goudgele, zachte woestijnzand 'begraven' - het hoofd blijft daarbij, beschut tegen de zon, boven aarde. Afhankelijk van de klachten ondergaan patiënten zo'n zandkuur 20 à 30 minuten tot maximaal een paar uur per dag voor een periode van 7 tot 10 dagen. 

Cleopatra's bad

Het zwavelhoudende water van de zoutbaden verlicht pijn, is ontstekingsremmend en verbetert bloedcirculatie. Het zou ook heilzaam zijn bij artrose en reuma. Siwans zweren erbij. De baden lokken met name in de zomer veel Egyptenaren uit de grote steden. De warmwaterbronnen hier in de buurt zijn, nu, in de winter, bijzonder populair. Het bad waarin Cleopatra gepoedeld zou hebben staat daarbij hoog genoteerd. Er wordt bij verteld, dat, wie baddert in Cleopatra's poel, aan haar schoonheid deelachtig wordt. Dat verklaart mijns inziens grotendeels de belangstelling ervoor 😉.  Het ligt op loopafstand van Grand Siwa Resort. De winkeltjes met lokale producten en de restaurantjes met terrassen maken het tot een populaire stop voor toeristenbussen uit Alexandrië een Caïro.

Om deel te nemen aan de culturele diversiteit van het leven hier, dien je, om geen buitenstaander te blijven, tenminste toch af en toe de toerist uit te hangen. De Chinese vrouw, die met haar vriend uit Oekraïne in Los Angeles woont, heeft een lokale gids gecharterd die ons samen haar moeder naar zoutbaden rijdt. We hobbelen ongeveer 30 km over onverharde wegen door een onbewoond gedeelte van de woestijn naar Lake Zeitun. 

Die zoutmeren zijn een even merkwaardig als fantastisch natuurverschijnsel. Het heldere water is zo mogelijk nog blauwer dan de strakblauwe lucht, waarin een onophoudelijk stralende zon een aangename gevoelswarmte geeft. Het ziet er ook in dit jaargetijde op een plaatje, tropisch uit. De verkoelende bries herinnert je wel aan de winter. 

De geneeskrachtige zoutbaden zijn, met name voor reumapatiënten, bijzonder heilzaam. Verrassend genoeg staan Egyptenaren hier nu, in het winterseizoen - anders dan in de zomer - niet voor te trappelen. Via spekgladde randen van puur zout, waar je geen grip op krijgt, moet je je voorzichtig te water begeven. Eenmaal in het water zweef je gewichtloos in een zilte zee. 'Super cool' in alle betekenissen van het woord. Erin duiken of je hoofd onder water is zeker niet de bedoeling; mond, neus en ogen verdragen het zoutgehalte niet. Eenmaal uit het bad is het de bedoeling dat de zoutkristallen tenminste 20 minuten op de huid inwerken, om daarna het witte poederlaagje ter plekke weg te spoelen met zoet water. Alles bijeen een prikkelende: a-once-in-a-lifetime-experience.  

Onze gids heeft meer in petto voor zijn buitenlandse gasten. Hij rijdt even langs huis om gedroogd palmboomhout en een geslachte kip te scoren. We kunnen immers niet in Siwa zijn geweest, zonder een authentieke woestijnervaring.

Deze bestaat uit sandboarding op de goudgele hellingen van de woestijnduinen en, bij een gloedvolle zonsondergang, rond een geïmproviseerd houtskoolvuurtje, een gebraden kip afkluiven.  

Overigens zijn we niet de enigen. Ook de lokale jeugd geeft hier in de zandduinen op luidruchtig wijze acte de présence. Het geneeskrachtige  woestijnzand, waarin hun vaders zich therapeutisch laten ingraven, is voor hen een fantastisch circuit om met knetterende motoren van Chinese makelij, uitgerust met blokbanden, in rond te racen. Wanneer het echt donker en stil geworden is, hebben wij ruimschoots aan de toeristische norm voldaan en komen de woestijnhonden op de geur van de gebraden kip af. Hen rest de afgekloven botten.

woestijn honden

 zeeën van zand

Wordt vervolgd.

Laat het vooral weten, wanneer je van de mailinglijst afgeschreven wilt worden.