Van Shingwedzi naar Satara

Van kamp Shingwedzi naar kamp Satara is ruim 170 kilometer. Van het noorden naar het zuiden passeren we achtereenvolgens kamp Mopani, Letaba en Olifants.
Het is een hele dag rijden - who cares? - in een fantastische omgeving met ruim 35 graden.

Marjo zit in een kantoor van SANPARKS ( South African National Parks ) achter de computer van Gordon Ramsden en doet verslag.

Het is de hele rit rustig en het is heerlijk om hier rond te touren.
We zien een flink aantal gieren hoog in de lucht circelen.
Vaak is er dan 'iets' gaande op de begane grond.
Een kreupel of stervend dier ergens in de bush trekt dan meestal de aandacht van de vliegende brigade aas-eters.
We turen met onze verrekijkers de wijde omgeving af, maar er valt niets te bespeuren.

Dan zien we een 6-tal rangers.
Ze zijn van het anti-stopers-team en komen ook op het signaal af dat de gieren afgeven: er is 'iets' aan de hand!

Het is altijd een beetje een vreemd gezicht om mensen in het Krugerpark te voet zien gaan.
De rangers van dit team zijn altijd op hun hoede; het kan alweer zomaar een neushoorn zijn, die van zijn hoorn ontdaan is en door stropers als kadaver achtergelaten is.
Dit keer is het een olifant, die een natuurlijke dood gestorven is. Een hele opluchting voor hen.

Vanmorgen werd via de radio bekend gemaakt dat 2012, voor wat betreft stroperij, weer een triest hoogtepunt kende. Afgelopen jaar werden er alleen al in Zuid Afrika 651 neushoorns gedood vanwege hun hoorn.
Dit jaar - nauwelijks een week oud - kent al weer 2 slachtoffers, waarvan 1 in het Krugerpark.
Ik weet dat het een vreselijk onderwerp is, maar die criminele activiteiten verzwijgen, kan ook niet.

Hop-per de hop, nu iets vrolijker.

In het Satara-kamp zien we nu al voor de vierde keer een hop, een prachtige oranje-kleurige vogel met een enorme dito kuif.
Echt een vogel waar je vrolijk van wordt.
Hij is niet erg streek gebonden, ik kom het ook in de Balkan tegen en tegenwoordig is die ook - zij het zelden - te zien in een Nederlands decor.
Het is echt een 'nomade', die in verschillende werelddelen voorkomt.

Ook in Egypte is het een bekende, een wereldreiziger dus. En daar heb ik wat mee.

Dan tegen de avond, zien we een bekende van Henny. De honingdas!
Hij gaat 's avonds op zoek naar etensresten in de vuilnisbakken, die op het terras van de buitenkeukens staan. Henny weet daar alles van!
Zie daarvoor A Bat-Night at Skukuza.

Dan schiet er tijdens onze avondwandeling razendsnel ineens iets ondefinieerbaars voorbij. In een razendsnelle vaart vliegt 'het' de bush in. Dan veel gesis en geblaas!
Het blijken 2 Afrikaanse boskatten, die elkaars territorium onderling bestrijden.
Ze staan zeker vijf minuten tegen elkaar te blazen....tijd genoeg voor een mooie foto te schieten.
Dat is me nooit eerder gelukt van Afrikaanse boskatten.

Vandaag onderweg naar Nsemani dam, zo'n 10 kilometer van Satara, zie we het Kruger, zoals we dat het liefste zien: als een PARADIJS.
In één blik zien we bavianen, koedoe's, impala's, zebra's, gnoes, kafferbuffels, giraffen, marabou's in de bomen en diverse keener vogels.....en alsof dat nog niet genoeg is 2 kilometer verder bij de dam nijlpaarden in het water en vijf olifantbullen die een bad nemen, tenslotte - als klap op de vuurpijl - komt er een olifanten familie van 24 dieren aan met 3 baby olifantjes, zo groot als onze kleine baby in Amersfoort.

Vraag me dus niet of ik het nog naar mijn zin heb...............HET IS HIER FANTASTISCH !!!!!!!!!!!