Vanuit thuis zijn ze dertig uur later kamp Skukuza binnen gereden. Ondertussen was de wagen al volgeladen met boodschappen en proviand voor de eerste week. Hoewel de reis op zich ook al vakantie is, is het natuurlijk wel prettig om je dan eindelijk te kunnen installeren onder de Afrikaanse zon en eens poolshoogte te gaan nemen waar je terecht gekomen bent om vast te kunnen stellen of die lange reis wel de moeite waard is geweest.
Maar een heerlijke nachtrust doet wonderen en het is vakantie, dus uitslapen mag.
Uitgerust beginnen ze welgemoed aan hun walk on the wildside, om de zo juist overleden Lou Reed nog even te memoreren.
De correspondent vanuit het Krugerpark is deze keer Hennie van der Pol. De digitale verbinding in Skukuza is niet altijd even stabiel, maar vandaag lukte het. Ik heb er alle vertrouwen in voor de rest van hun reis.
's Ochtends buiten voor het huisje met z'n zessen aan het onbijt is erg gezellig. Iedereen doet wat en dan ben je snel aan het eten. We zijn tot nu toe niet zo vroeg opgestaan en na een heerlijk ontbijt pas rond half 11 het park ingegaan. We verplaatsen ons in een 8 persoons busje en hebben dus volop ruimte. Het uitzicht is prima, we zitten eerste rang. Voor de picknick nemen we gevulde koeltassen mee.
Stipt om 6 uur sluiten de poorten van alle kampen in het park, vóór dat tijdstip dien je binnen te zijn, anders moet je overnachting buiten het park organiseren of krijg je een boete. Op 1 november begint het zomerseizoen en sluiten de hekken een half uurtje later. Tot nu toe hebben we dit op het nippertje gehaald en dus nog geen boete gekregen.
Er is zo ontzettend veel te zien!! De tijd vliegt voorbij.
De zogenoemde Big Five is een 'must' voor iedere doorgewinterde safari ganger. Olifant, buffel, neushoorn, leeuw en panter. We hebben ze allemaal al gezien en dat is bijzonder in zo'n kort tijdbestek. Het is werkelijk niet zeggen hoeveel olifanten we hebben gezien, variërend van 6 weken oud tot 65 plus. Natuurlijk ook veel andere dieren en allerlei bijzondere vogels, om van de prachtige landschappen nog niet te spreken.
Gisteren was een echte neushoorndag, met op zeker moment een groepje van 5 neushoorns tegelijk.
Marjo is een uitstekende gids hier, waar we veel plezier van hebben en veel van leren. Ook voor hem, terwijl hij in de 22 jaar, dat hij al in het Kruger komt ( dat is bij elkaar 2 jaar! ), was een vijftal neushoorns bij elkaar heel bijzonder; had hij nog niet eerder meegemaakt.
Een andere belangrijke ontdekking voor hem was het Liechtenstein hartenbeest, een zeer zeldzame antiloop. Het was de tweede keer dat hij zo'n dier zag in zijn leven.
In de hoop dat deze dieren in het wild goed zouden gedijen, is er enkele jaren geleden een aantal van deze antilopen voor een fokprogramma in het park uitgezet. Zij worden namelijk met uitsterven bedreigd. Dat je ze nu en dan tegenkomt is een teken, dat ze zich goed kunnen handhaven.
Later zagen we 5 grote olifantenstieren elkaar, als sparring partners, uitdagen, in een gezamenlijke competitie. Uiteraard stonden we startklaar voor het geval ze plotseling dichterbij zouden komen.
En dan was er nog een panter, die zich pontificaal langs de weg presenteerde.
Er is werkelijk voor elk wat wil(d)s..........
Vandaag verkassen Herman, Suus, Louis en ik naar een vierpersoons huis aan de Sabie rivier. We zijn al gaan kijken en het ziet er prachtig uit, we krijgen daar nijlpaarden in de voortuin.
Marjo en Liesbeth blijven nog een nachtje in hun rondaveltje - een verzameling Afrikaanse huisjes rond een centraal grasveld - en verkassen pas dinsdag.
Het weer is even aangenaam als de sfeer onderling. We kunnen het goed met elkaar vinden.
Verder is het wachten op de volgende berichten uit Zuid Afrika, met dank aan Hennie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten