Laddes werkt als medewerkster van het park aan de poort van het Mopanikamp.
Zoals alle werknemers van het Kruger is zij Zuid Afrikaans en weet dus alles van Afrikaanse gewoonten en gebruiken.
Zo onthult Laddes onder meer de geheimen van de kok waarmee de Mopanirupsen omgetoverd worden tot een lekkernij.
Voor de fijnproevers onder ons volgt hier het recept:
Men neme een Mopanirups ( eentje die al behoorlijk op maat is, zo ongeveer een kleine pink dik )
Wacht niet te lang met de voorbereidingen, omdat er anders een nachtvlinder uit te voorschijn komt ( zie afbeelding ).
Om de exquise smaak volledig tot zijn recht te laten komen, dient men de volgende aanwijzingen nauwkeurig op te volgen.
Na het verzamelen van de rupsen ( in het zomer seizoen kunt u ze het best van de Mopaniboom plukken ) dient u ze voorzichtig - van de kop af naar beneden - uit te knijpen om ze van hun darmen te ontdoen ( deze kunt u weggooien ).
Langzaam in lauwwarm water opzetten en 15 tot 20 minuten laten pruttelen ( deksel op de pan ).
Pas wanneer ze gekookt zijn kunt u de kaken ervan verwijderen.
Nu volgt het belangrijkste! Het drogen van de wormen: bij voorkeur in de volle zon.
Laat ze drogen totdat ze enigszins knapperig aanvoelen. Bon appetit!
Home-made mopanirupsen worden vaak bij een bijzondere gelegenheid aan de gasten aangeboden.
Zo'n gelegenheid is bijvoorbeeld een huwelijksfeest.
Daarbij is het de gewoonte dat de aanstaande bruidegom de waarde van zijn bruid aan haar ouders tot uitdrukking brengt met een bruidsschat, een "lebobo". Laddes is indertijd met 10.000,- rand en 5 koeien 'vergoed' aan haar ouders.
Zij is nu 37 jaar en toendertijd was dat een respectabel bedrag.
Momenteel heeft ze met haar vaste aanstelling in het park een goede baan en een eigen inkomen.
Daaraan ontleent ze een flinke portie 'eigenwaarde', want daarmee is ze behoorlijk zelfstandig.
Een andere locale gewoonte is stomen met olifantenpoep.
Hiervoor worden een paar flinke olifantenmoppen verzameld en met een laagje water in een 3-potige ijzeren pot op een open vuurtje langzaam aan de kook gebracht ( buiten in de open lucht, veronderstel ik ).
De patiënt gaat dan voor de pot zitten met een laken over hem en de pruttelende pot heen.
Ongeveer zoals, hier en daar in Holland, nog traditioneel met kamille gestoomd wordt bij een verstopte neus.
Dat werkt ook. 's Lands wijs, 's lands eer, nietwaar.
N.b.: ( en wellicht ten overvloedde ) voor de Mopani-rupsen dient u echt in Afrika wezen.
Ik geloof niet dat ze hier bij AH in de rekken liggen, maar u kunt het natuurlijk altijd met inlandse exemplaren uit eigen tuin proberen.
Op hun dagelijkse tour door het park spotten Marjo en Fred bij een waterdrinkplaats, waar zij eerder al een olifanten karkas aantroffen, een groep zebra's met een aantal hengsten, die in een dominantie strijd verwikkeld lijken.
"Helemaal achter op het veld zien we een groep van wel 15 Tessebe's lopen, een antilopen soort.
In die groep loopt ook een Liechtenstein hartenbeest mee. Een uiterst zeldzame antiloop, die een aantal jaren geleden hier her-ingevoerd is. Overigens zonder erg veel succes.
Dit exemplaar heeft zich, als eenling, bij het Tessebe gezelschap aangesloten."
De foto toont een Tessebe antiloop.
Verder meldt Fred dat de ooievaars zich al voorbereiden op de terug tocht naar het noorden van Afrika en Europa. Menigeen is al vertrokken. De zwaluwen nog niet. Zij beginnen zich al wel te verzamelen en zullen aan het eind van deze maand aan hun vlucht naar Europa beginnen om zo rond half april daar aan te komen.
"De gieren waren vanmorgen niet te zien in de bomen bij de ingang van het kamp, dus het kan zijn dat de leeuwen zich vannacht te goed hebben gedaan aan hun prooi.
Deze avond zaten ze wel weer netjes in de boom en was de kadaverlucht opnieuw goed te ruiken."
Marjo heeft deze keer vooral aandacht voor de waterwerken in het Krugerpark.
"We hebben vanochtend de Engelhard Dam bezocht, die ligt in de Letaba rivier net onder het gelijknamige kamp.
Door deze dam blijft er ook in drogere tijden voldoende water door de rivier stromen.
Nu zijn wij, als Nederlanders, door de bijzondere ligging van ons landje in de Rijn-Maas-Waal delta, altijd behoorlijk in de weer geweest met dijken en dammen. En nog steeds.
Nederland heeft een wereldreputatie op dat gebied en is 'verwend' met de meest geavanceerde en ingenieuze waterprojecten.
Maar dit werk, midden in de bush, maakte grote indruk op mij. Het is uitgerust met uitgebreide zogenaamde vistrappen, die de visstand in de rivier op peil houden. En dat is weer van belang voor de van vis afhankelijke dieren in het eco-systeem. Zo komen de krokodillen ook de droge tijden door.
Er is kennelijk gedegen over nagedacht en dan is het nog goed uitgevoerd ook.
Het mooie was ook, dat je de dam aan beide zijde kon bekijken en zo was goed te zien voor functie de dam gehad heeft bij de overstromingen van de laatste weken."
De Engelhard Dam ligt er sinds 1981 en is vernoemd naar een groot industrieel, die met een flinke grote donatie de realisatie ervan heeft mogelijk gemaakt. Sinds 1981 is de dam in bedrijf.
Omdat in de natte seizoenen de aanbouw stil kwam te liggen, heeft het 10 jaar geduurd voordat die voltooid was.
Voornaamste doel is: de water doorstroom reguleren. Het bekken kan zo'n 3,8 miljoen kuub water vast houden en is, gerelateerd aan de grote oppervlakte, tamelijk ondiep. Voor de realisatie is zo'n 120.000 m3 beton benodigd geweest.
In die tijd zijn ook de 2 vistrappen in de constructie opgenomen.
Naast al deze 'African style' inside information, waren de gebruikelijke olifanten, zebra's, nijlpaarden en nog een Afrikaanse vis arend natuurlijk ook van de partij.
Zoals alle werknemers van het Kruger is zij Zuid Afrikaans en weet dus alles van Afrikaanse gewoonten en gebruiken.
 |
| de nachtvlinder van de Mopanirups met eitjes |
Voor de fijnproevers onder ons volgt hier het recept:
Men neme een Mopanirups ( eentje die al behoorlijk op maat is, zo ongeveer een kleine pink dik )
Wacht niet te lang met de voorbereidingen, omdat er anders een nachtvlinder uit te voorschijn komt ( zie afbeelding ).
Om de exquise smaak volledig tot zijn recht te laten komen, dient men de volgende aanwijzingen nauwkeurig op te volgen.
Na het verzamelen van de rupsen ( in het zomer seizoen kunt u ze het best van de Mopaniboom plukken ) dient u ze voorzichtig - van de kop af naar beneden - uit te knijpen om ze van hun darmen te ontdoen ( deze kunt u weggooien ).
Langzaam in lauwwarm water opzetten en 15 tot 20 minuten laten pruttelen ( deksel op de pan ).
Pas wanneer ze gekookt zijn kunt u de kaken ervan verwijderen.
Nu volgt het belangrijkste! Het drogen van de wormen: bij voorkeur in de volle zon.
Laat ze drogen totdat ze enigszins knapperig aanvoelen. Bon appetit!
Home-made mopanirupsen worden vaak bij een bijzondere gelegenheid aan de gasten aangeboden.
Zo'n gelegenheid is bijvoorbeeld een huwelijksfeest.
Daarbij is het de gewoonte dat de aanstaande bruidegom de waarde van zijn bruid aan haar ouders tot uitdrukking brengt met een bruidsschat, een "lebobo". Laddes is indertijd met 10.000,- rand en 5 koeien 'vergoed' aan haar ouders.
Zij is nu 37 jaar en toendertijd was dat een respectabel bedrag.
Momenteel heeft ze met haar vaste aanstelling in het park een goede baan en een eigen inkomen.
Daaraan ontleent ze een flinke portie 'eigenwaarde', want daarmee is ze behoorlijk zelfstandig.
Een andere locale gewoonte is stomen met olifantenpoep.
Hiervoor worden een paar flinke olifantenmoppen verzameld en met een laagje water in een 3-potige ijzeren pot op een open vuurtje langzaam aan de kook gebracht ( buiten in de open lucht, veronderstel ik ).
De patiënt gaat dan voor de pot zitten met een laken over hem en de pruttelende pot heen.
Ongeveer zoals, hier en daar in Holland, nog traditioneel met kamille gestoomd wordt bij een verstopte neus.
Dat werkt ook. 's Lands wijs, 's lands eer, nietwaar.
N.b.: ( en wellicht ten overvloedde ) voor de Mopani-rupsen dient u echt in Afrika wezen.
Ik geloof niet dat ze hier bij AH in de rekken liggen, maar u kunt het natuurlijk altijd met inlandse exemplaren uit eigen tuin proberen.
Op hun dagelijkse tour door het park spotten Marjo en Fred bij een waterdrinkplaats, waar zij eerder al een olifanten karkas aantroffen, een groep zebra's met een aantal hengsten, die in een dominantie strijd verwikkeld lijken.
"Helemaal achter op het veld zien we een groep van wel 15 Tessebe's lopen, een antilopen soort.
In die groep loopt ook een Liechtenstein hartenbeest mee. Een uiterst zeldzame antiloop, die een aantal jaren geleden hier her-ingevoerd is. Overigens zonder erg veel succes.
Dit exemplaar heeft zich, als eenling, bij het Tessebe gezelschap aangesloten."
Verder meldt Fred dat de ooievaars zich al voorbereiden op de terug tocht naar het noorden van Afrika en Europa. Menigeen is al vertrokken. De zwaluwen nog niet. Zij beginnen zich al wel te verzamelen en zullen aan het eind van deze maand aan hun vlucht naar Europa beginnen om zo rond half april daar aan te komen.
"De gieren waren vanmorgen niet te zien in de bomen bij de ingang van het kamp, dus het kan zijn dat de leeuwen zich vannacht te goed hebben gedaan aan hun prooi.
Deze avond zaten ze wel weer netjes in de boom en was de kadaverlucht opnieuw goed te ruiken."
Marjo heeft deze keer vooral aandacht voor de waterwerken in het Krugerpark.
"We hebben vanochtend de Engelhard Dam bezocht, die ligt in de Letaba rivier net onder het gelijknamige kamp.
Door deze dam blijft er ook in drogere tijden voldoende water door de rivier stromen.
Nu zijn wij, als Nederlanders, door de bijzondere ligging van ons landje in de Rijn-Maas-Waal delta, altijd behoorlijk in de weer geweest met dijken en dammen. En nog steeds.
Nederland heeft een wereldreputatie op dat gebied en is 'verwend' met de meest geavanceerde en ingenieuze waterprojecten.
Maar dit werk, midden in de bush, maakte grote indruk op mij. Het is uitgerust met uitgebreide zogenaamde vistrappen, die de visstand in de rivier op peil houden. En dat is weer van belang voor de van vis afhankelijke dieren in het eco-systeem. Zo komen de krokodillen ook de droge tijden door.
Er is kennelijk gedegen over nagedacht en dan is het nog goed uitgevoerd ook.
Het mooie was ook, dat je de dam aan beide zijde kon bekijken en zo was goed te zien voor functie de dam gehad heeft bij de overstromingen van de laatste weken."
De Engelhard Dam ligt er sinds 1981 en is vernoemd naar een groot industrieel, die met een flinke grote donatie de realisatie ervan heeft mogelijk gemaakt. Sinds 1981 is de dam in bedrijf.
Omdat in de natte seizoenen de aanbouw stil kwam te liggen, heeft het 10 jaar geduurd voordat die voltooid was.
Voornaamste doel is: de water doorstroom reguleren. Het bekken kan zo'n 3,8 miljoen kuub water vast houden en is, gerelateerd aan de grote oppervlakte, tamelijk ondiep. Voor de realisatie is zo'n 120.000 m3 beton benodigd geweest.
In die tijd zijn ook de 2 vistrappen in de constructie opgenomen.
Naast al deze 'African style' inside information, waren de gebruikelijke olifanten, zebra's, nijlpaarden en nog een Afrikaanse vis arend natuurlijk ook van de partij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten