Op vrijdag 9 augustus zijn Liesbeth en Marjo met het grootste passagiersvliegtuig ter wereld, een Airbus A380 van de Verenigde Arabische Emerates, naar Sri Lanka gevlogen.
We hebben satelliet-verbinding en de eerste berichten zijn binnen.
En...........verrassing!! op zondag werd de Dehiwala Zoo van Colombo aangedaan, een van de grootste dierentuinen van zuid oost Azië. Op één van de drukste dagen voor de dierentuin met maar liefst ruim 20.000 bezoekers! Nu kwamen die niet allemaal voor Marjo en Liesbeth, maar als 'blanken' was het stel wel een attractie en een populair foto-object.
Het was overigens een 'werkbezoek', althans dat werd het op maandag tijdens een vier uur durende vergadering met de directie. Het onderwerp: dieren verkrijgen via de EAZA, de Europese Dierentuinen Club.
In Colombo kijken namelijk vier vrouwelijke giraffen reikhalzend uit naar een knappe giraffeman uit Europa.
Daarna werd het een 'werkvakantie'.
Wildparken bezoeken, MHEF projecten bekijken en natuurlijk het jaarlijkse Kandy Perahera-festival bijwonen.
Naast het Park Uda Walawe ligt het Elephant Transit Home.
Hier worden momenteel ongeveer 40 verweesde of gewonde olifantjes gehouden in de leeftijd van enkele weken tot zes jaar oud.
Wanneer die zelfstandig een groepje gevomd hebben van ongeveer 6 tot 8 dieren, dan worden die los gelaten in het ernaast gelegen nationale park.
Sri Lanka heeft tradioneel een lange ervaring met natuurparken, volgens onbevestigde bronnen had het land in de 3e eeuw v. Chr. als eerste een natuurreservaat binnen haar grenzen ingesteld.
De herstelde en geresocialiseerde olifanten vinden in het natuurpark weer aansluiting bij een volwassen groep olifanten, die daar in vrijheid leven.
In de laatste tien jaar zijn er negentig olifanten op deze manier met succes terug gebracht in hun oorspronkelijke omgeving.
De bedoeling is nu om in een samenwerkingverband tussen het MHEF en een andere organisatie hier een olifanten ziekenhuis te laten bouwen. Daarover worden eerdaags besprekingen gehouden.
We hebben ook de 5 jaar 'oude' MHEF projecten gezien.
Het gemeenschapshuis ( links ) en de brug ( onder ) worden tot onze grote voldoening goed onderhouden en verkeren nog steeds in een uitstekende staat.
Beide projecten zijn mede gefinancierd door de Mario Hoedemaker Elephant Foundation ( MHEF )en zijn gebouwd als ondersteuning voor de lokale bevolking met het doel om goodwill te kweken voor het Elephant Transit Home. Het zou immers een vertekend beeld geven wanneer er wel geld is voor dieren en geen middelen voor de noden en behoeften van de Sri Lankese gemeenschap ter plekke.
Aziatische olifanten zij kleiner dan hun Afrikaanse soortgenoten en zij hebben een bolle rug. De slagtanden zijn wat minder imposant en bij de vrouwjesolifanten, koeien, ontbreken die helemaal.
Grappig is, dat de vorm van olifantenoren enige overeenkomst vertonen met hun geografische territorium.
Aziatische olifantoren lijken op de grenzen van India en Afrikaanse olifantoren komen min of meer overeen met de omtrekken van het Afrikaanse continent. Een soort 'oor-merk' dus.
Anders dan in Afrika bestaat er in Azië een lange en gedegen traditie in het trainen van olifanten. De provincie Surin, in de noord-oostelijke Isaan regio van Thailand, wordt 'Het land van de olifant' genoemd.
In de plaats Khon Kaen groeien mahouts-in-opleiding van kinds af aan op met een jonge olifant. Zij houden de olifant, waarmee zij in training gaan, in huis. Zij gaan letterlijk met de dieren de nacht in en staan er meer op. De zorg voor olifanten op Sri Lanka staat in deze traditie.
Op de Uda Walawe Nationale Wildlife Park site van Wikipaedia is nog meer informatie over dit park te vinden.
We hebben satelliet-verbinding en de eerste berichten zijn binnen.
En...........verrassing!! op zondag werd de Dehiwala Zoo van Colombo aangedaan, een van de grootste dierentuinen van zuid oost Azië. Op één van de drukste dagen voor de dierentuin met maar liefst ruim 20.000 bezoekers! Nu kwamen die niet allemaal voor Marjo en Liesbeth, maar als 'blanken' was het stel wel een attractie en een populair foto-object.
Het was overigens een 'werkbezoek', althans dat werd het op maandag tijdens een vier uur durende vergadering met de directie. Het onderwerp: dieren verkrijgen via de EAZA, de Europese Dierentuinen Club.
In Colombo kijken namelijk vier vrouwelijke giraffen reikhalzend uit naar een knappe giraffeman uit Europa.
Daarna werd het een 'werkvakantie'.
Wildparken bezoeken, MHEF projecten bekijken en natuurlijk het jaarlijkse Kandy Perahera-festival bijwonen.
Naast het Park Uda Walawe ligt het Elephant Transit Home.
Hier worden momenteel ongeveer 40 verweesde of gewonde olifantjes gehouden in de leeftijd van enkele weken tot zes jaar oud.
Wanneer die zelfstandig een groepje gevomd hebben van ongeveer 6 tot 8 dieren, dan worden die los gelaten in het ernaast gelegen nationale park.
Sri Lanka heeft tradioneel een lange ervaring met natuurparken, volgens onbevestigde bronnen had het land in de 3e eeuw v. Chr. als eerste een natuurreservaat binnen haar grenzen ingesteld.
De herstelde en geresocialiseerde olifanten vinden in het natuurpark weer aansluiting bij een volwassen groep olifanten, die daar in vrijheid leven.
In de laatste tien jaar zijn er negentig olifanten op deze manier met succes terug gebracht in hun oorspronkelijke omgeving.
De bedoeling is nu om in een samenwerkingverband tussen het MHEF en een andere organisatie hier een olifanten ziekenhuis te laten bouwen. Daarover worden eerdaags besprekingen gehouden.
We hebben ook de 5 jaar 'oude' MHEF projecten gezien.
Het gemeenschapshuis ( links ) en de brug ( onder ) worden tot onze grote voldoening goed onderhouden en verkeren nog steeds in een uitstekende staat.
Beide projecten zijn mede gefinancierd door de Mario Hoedemaker Elephant Foundation ( MHEF )en zijn gebouwd als ondersteuning voor de lokale bevolking met het doel om goodwill te kweken voor het Elephant Transit Home. Het zou immers een vertekend beeld geven wanneer er wel geld is voor dieren en geen middelen voor de noden en behoeften van de Sri Lankese gemeenschap ter plekke.
Aziatische olifanten zij kleiner dan hun Afrikaanse soortgenoten en zij hebben een bolle rug. De slagtanden zijn wat minder imposant en bij de vrouwjesolifanten, koeien, ontbreken die helemaal.
Grappig is, dat de vorm van olifantenoren enige overeenkomst vertonen met hun geografische territorium.
Aziatische olifantoren lijken op de grenzen van India en Afrikaanse olifantoren komen min of meer overeen met de omtrekken van het Afrikaanse continent. Een soort 'oor-merk' dus.
Anders dan in Afrika bestaat er in Azië een lange en gedegen traditie in het trainen van olifanten. De provincie Surin, in de noord-oostelijke Isaan regio van Thailand, wordt 'Het land van de olifant' genoemd.
In de plaats Khon Kaen groeien mahouts-in-opleiding van kinds af aan op met een jonge olifant. Zij houden de olifant, waarmee zij in training gaan, in huis. Zij gaan letterlijk met de dieren de nacht in en staan er meer op. De zorg voor olifanten op Sri Lanka staat in deze traditie.
Op de Uda Walawe Nationale Wildlife Park site van Wikipaedia is nog meer informatie over dit park te vinden.
Kinderen die opgroeien met een jonge olifant. Da's nog eens iets anders dan een jonge uil. Daarmee kweek je toch ook affectie met / voor dieren, denk ik.
BeantwoordenVerwijderenEn dan die olifantenoren. Hahaha. Wie heeft dat bedacht, die geografische grenzen?
.....vast iemand met een neus voor vormgeving,
Verwijderenhoewel het geen bijbels scheppingsverhaal is.
HH