Hazyview

Gisteren zijn we via Pretoriuskop naar Hazyview gereden. Een leuke tocht buiten Kruger, waar we weer ander stukje Afrika te zien kregen. Hazyview - letterlijk heiig uitzicht - is een kleine plattelandstad in Mpumalanga en staat bekend vanwege bananenplantages en een schitterend vergezicht in de buurt, dat 'Gods Window' wordt genoemd.
In Hazyview zijn we na een lange zoektocht in een internetcafé beland, waar een heel vriendelijke jongen met engelengeduld ons heeft geholpen om alle berichten in één keer te versturen.
Aanvankelijk ging het moeizaam, maar het lukte en dát is wat telt.

In de avond hadden we een nightdrive vanuit Skukuza. Om acht uur is het al heel donker en aanvankelijk dachten we niet veel te zien, maar niets bleek minder waar.
We zagen al snel drie leeuwinnen, die op jacht waren.....
Zij omcirkelden een groep impala's. Er zijn nu al veel jongen - de geboorte explosie is begonnen - en daar hebben ze veel belangstelling voor. We hebben een hele tijd naar dit gedrag gekeken. Marjo vindt het heel interessant, maar ik ben blij dat ik geen kill gezien heb!

Verder zagen we maar liefst vier keer een uil, drie maal een gevlekte uil en ook een arenduil. Dat is de grootste en sterkste Afrikaanse uil met lange oorpluimen, een dikke kop, een zeer massieve bouw en een luide roep die klinkt als oehoe... oehoe... Hij wordt zo genoemd omdat hij erg groot is, net als een arend.

Tot drie maal toe spotten we een genetkat en heel bijzonder zagen we ook een civetkat, bekend van de muskusgeur, die in parfum verwerkt wordt. Het is een stevig gedrongen roofdier met korte poten en een lange volle staart. De ruige losse vacht is grijsachtig van kleur met een zwarte streep van de kop tot het puntje van de staart.
- zie foto -
Ze komen weliswaar voor in Kruger, maar ze laten zich slechts zelden zien. Overdag leeft hij in een natuurlijk hol of tussen dichte begroeiing. Het is een solitair levend nachtdier, tamelijk agressief ook.

Na ook nog een hyena en een zadeldekjakhals in het vizier te hebben gekregen, hadden we al met al een zeer geslaagde trip. Overigens hebben we toch al niet te klagen met tot drie keer toe jachtluipaarden op ons pad naar Lower Sabie, de enorme krokodillen bij Sunsetdam, de grote aantallen nijlpaarden - ruim 20 en vaak actief - en het meest fascinerend natuurlijk de groep badende olifanten daar.
Verder ook nog een drinkende giraf gezien met van die onhandig gespreide voorpoten...

De volgende dag, op weg naar Transport dam en Asfaal, was het bewolkt en niet té warm. Een mooie rit over droge goed begaanbare wegen.
Weer veel impala's met jongen gezien, twee neushoorns, giraffen, waterbokken, zebra's, kudus, steenbokjes en twee maal een duikerantilope, dat is bijzonder. ( zie foto ) Deze bijzonder gracieuze antilope behoort tot een van de zes ondersoorten van de familie der antilopen.


Verder ook nog een ijsvogel en natuurlijk ontbraken de gebruikelijke watervogels niet.
En, jawel hoor, weer twee leeuwen op de weg! Tenslotte, op de weg van Afsaal naar Rinosterpan zagen we een prachtige volwassen panter heel dicht bij de weg pontificaal op een heuvel liggen!

Toen we hier afgelopen dinsdag in kamp Skukuza aankwamen in ons bekende huisje zagen we tot onze verbazing, dat er bij verschillende buurhuisjes de koelkast ontbrak?! Vreemd......wat moet je hier zonder koelkast?

Grace, onze hulp en 'huiscongiërge' verwittigde ons dat de koelkast binnen stond. Was dat niet een beetje overdreven? Wij draaien de koelkast altijd naar de wand, zodat de deur niet open kan. Een noodmaatregel tegen 'brutale apen'. We gaven dit gisteren nog als advies aan onze nieuwe buren.
Vanochtend al om een uur of zes trok er een heus roversgilde rond met enorme bavianen als roverhoofdmannen aan kop. We hoorden ze al bij de buren rommelen en zagen ze met brood en ander voedsel de boom in vluchten of het dak op. Toen ik plotseling iets hoorde schuiven, dacht ik dat deze onverlaten met onze keukentafel bezig waren, maar ze hadden het op de koelkast gemunt.

Twee bavianen trekken de kast strategisch van de muur af om de deur te kunnen openen. Ik wist niet wat ik zag....... een baviaan op het muurtje en de koelkast naar voren... en de deur al open... ongelofelijk!
We waren net op tijd. Ook wel weer listig natuurlijk! Misschien toch overwegen om ook de koelkast binnen te zetten?

De volgende dag, na een nacht met veel onweer en regen, bleef de regen aanhouden...wat doe je dan? Lezen en een beetje mailen. Ik heb weer een poging gewaagd om berichten te versturen - zonder succes.
In de middag zijn we toch de slippery roads op gegaan, de echte 'ongebaande paden' op.

Veel wild was er toen niet te bespeuren. Dieren in het wild houden zich bij regen meestal gedeisd en trekken zich dan terug in de bush.
Toch wel weer een een enorme olifantstier voor ons op het pad en plotseling in een verdieping midden op de weg een neushoorn, die niet van plan was een stap voor of achteruit te zetten. Dat was dus wachten totdat zijne majesteit aanstalten wilde maken om ons de ruimte geven. Aan de andere kant van dat dal in de weg stond ook een auto al minstens een 'eeuwigheid' te wachten.
Je bent op vakantie en je wilt vooruit, dus teruggaan is geen optie! Zo gaat dat wanneer je veel vrije tijd hebt!


Een mini human-rhino conflict, dat Marjo dus oploste door even met zijn gaspedaal luidluchtig aan te geven, dat mr. Rhino in de weg stond. Uiteindelijk ging de neushoorn toch opzij.

Voor de nodige proviand moesten we naar Hazyview. Daar hebben we ook boodschappen gedaan voor ons 'pleeggezin'. In Cork, waar het gezin woont, was alleen Zakan, 'n meisje van negen, thuis.
Iedereen was naar de crèche. Raisa is vier jaar geworden en nam daar afscheid, omdat ze volgend jaar naar de 'echte' school gaat. Op de crèche was het een hele happening met luid roepende kinderen. Ze overstemden elkaar luid schreeuwend aandacht vragend om te vertellen hoe ze heetten, hoe oud ze waren en dat de school in Cork staat. Allemaal in perfect Engels.
Het was een klein gebouwtje tjokvol met moeders en heel veel kinderen.

Onze reis loopt op een eindje.
Via de Salitjeroad naar Mlondozi dam voor onze laatste lunch in het park.
Onderweg enorme kuddes met heel veel olifanten ten afscheid. Ook nog een aantal neushoorns en veel buffels, gnoes, zebra's, giraffen. Vervolgens werden we getracteerd op een prachtige groep hoog springende impala's en een paar stoeiende kleuterwrattenzwijntjes. Aan vogels zagen we onder andere zadelbekooievaars, secretarisvogels, struisvogels, aalscholvers, een slangenhalsvogel en goliathreiger. ( zie foto )

De dag was weer geslaagd.
Morgen naar Johannesburg en terug naar huis.

Bij ons vertrek uit Skukuza was het bewolkt en regenachtig. Onderweg zouden we overigens nog drie heel erge onweersbuien krijgen. Dat was dus een afscheid met veel hemeltranen.......................
Bij Malalanegate werden we uitgeleide gedaan door drie leeuwen, verschillende kuddes olifanten en twee neushoorns.

....en heel veel olifanten dus...
Ten afscheid van ons verblijf in het Kruger bliezen ze met hun lange snuit al onze reisverhalen uit
en toonden ons terstond... hun geweldig indrukwekkende k....