Baden in de bush

Woensdag 6 november moesten we verkassen naar Mopani. De koelkast in Satara was leeg, waardoor we minder vracht hadden dan bij de vorige verhuizing. Voordat we naar het nieuwe Rest Camp gingen, zijn we in Phalaborwa boodschappen gaan doen, een rit van 130 km vanaf Satara over de asfaltweg.

Al heel snel nadat we Satara verlaten hadden, stuitten we op enkele olifanten die aan het baden en spelen waren in de rivier. Een heel leuk gezicht. Een stukje verderop zagen we twee waterbokken in de rivier en lag er een buffel op zijn dooie gemak te genieten van een modderbad.

Geen wonder dat de dieren verkoeling zochten, want het begint zo langzamerhand aardig heet te worden.

Bij Phalaborwa verlieten we het Krugerpark. In de stad was het druk en bloedheet. We hebben er wat rondgekeken en even over de markt geslenterd. Daarna bij Wimpy wat gegeten en vlug boodschappen gedaan.

Onderweg zagen we iets leuks: zwemmende bavianen.
We wisten niet, dat apen kunnen zwemmen. Het was ontzettend vermakelijk. Een baviaan zat in de boom als een badmeester de zwemmers in de gaten te houden en verschillende apen sprongen vanaf een tak pardoes het water in. Leuk, al die apenkopjes boven het water, net een zwembad met kinderen. Een impala stond erbij te kijken. Ondertussen kreeg een van de bavianen het appeltje, dat Herman zat te eten, in de smiezen en ongemerkt zat hij naast het portier.
Herman draaide gauw zijn raam dicht, want hij had liever geen baviaan op schoot.

Marjo verhief zijn stem een paar keer en met tegenzin ging de aap stukje bij beetje opzij.

Na dit prachtige tafereel zijn we naar ons nieuwe Rest Camp gereden.

Herman, Suus, Louis en ik kregen een prachtig zespersoons huis. Marjo en Liesbeth zitten vlakbij in een vierpersoons huis, dat ook heel mooi is. We hadden amper tijd om onze spullen uit te laden, want we hoorden zeggen dat er leeuwen in de buurt waren en die wilden we natuurlijk allemaal heel graag zien.
Dus maar weer de auto in en .................we hadden geluk.
Twee grote mannetjesleeuwen lagen vrij dichtbij de weg te genieten van de late middagzon. Een van de twee keek ons met zijn grote groene ogen loom en hooghartig aan.

Prachtig, wat een kop!

Overigens wel moeilijk om de dieren te fotograferen vanwege hun schutkleur in combinatie met het licht van de ondergaande zon, maar Louis heeft toch wel een aardige foto.

We waren net op tijd weer terug in het Rest Camp en konden nog snel een paar mooie foto' s maken van de ondergaande zon. Ook in dat opzicht doet Mopani beslist niet onder voor Satara. Toen we eindelijk thuis waren, waren wij aan een douche toe.
Al met al stond deze dag dus in het teken van baden-in-de-bush, inclusief het zonnebad van de leeuwen.