zaterdag 9 november 2013

Timbavati en Ratelplan view

Op zondag 3 november gingen we, na een relaxed ontbijt, om 11 uur op pad.
Elke ochtend verzorgt Marjo een, zeker voor Afrikaanse begrippen, vorstelijk ontbijt met yogurt en cruesli, vruchtensap en een gekookt eitje.

Nauwelijks onderweg stonden we plotseling oog in oog met twee olifantenstieren waarvan er 1 rechtstreeks op ons afkwam. Met de versnelling rustig in de achteruit is dan de meest gebruikelijke en verstandige reactie.



Olifantenbullen zijn gewend om op hun domein te domineren en dat doen zij in eerst instantie door te imponeren. Het komt voor dat een aantal auto's in colonne 5 km achteruit achteruit rijden. Maar Marjo geeft zich, als expert in olifantengedrag en geroutineerd Krugerganger, niet graag gewonnen in dit spel van 'Who is the boss?'. Hij laat de motor van de auto luidruchtig loeien. Hij imponeert terug; het is natuur tegen techniek en het loopt goed af. De olifant liep de bosjes in.
Een goede afloop is echter niet vanzelfsprekend dat het zo afloopt. Zonder geluk vaart niemand wel.

advies:
Probeer dit zelf niet!

In 2011 heb ik met Marjo iets dergelijks meegemaakt. Lees hiervoor 'Een close encounter of a dangerous kind'.

Vervolgens zijn we doorgereden naar Timbavati en kwamen, zoals elke dag, zebra's, giraffen, wrattenzwijnen, kudu's, impala's, kafferbuffels, gnoes, waterbokken, steenbokjes, struisvogels, bavianen, neushoorns, mangoestes, etc. tegen. Op de picknickplaats liepen twee bushbocks, net wat groter dan steenbokjes.

Na de maaltijd zijn we naar Ratelplan Viewing gegaan en spotten daar krokodillen, nijlpaarden, maar ook de Goliathreiger oftewel de reuzenreiger, die net zo groot is als wij. Onderweg naar huis waren er prachtige vergezichten en zijn we enkele malen gestopt voor een foto.

We zagen ook nog de Kori-trap oftewel de "grote trap", een vogelsoort die in 3 maten voorkomt.

Verder zien we een gier met haar jong op een nest. Met de verrekijker zien we dat de jonge gier een gele band om haar kale nek heeft met daarin uiteraard een chip. Gieren worden op die manier door een ornithologen programma van het Krugerreservaat 'gevolgd' om hun broed- en vluchtgedrag te bestuderen.
Op de gele nekband stond de letter "A" te lezen, bijgevolg werd zij door ons "A. de Gier" gedoopt.

Achter ons huisje zagen we verder een wilde kat wachten op de zwaluwen, die uitgevlogen waren om hun kroost te fourageren. In een fraaie duikvlucht komen ze op hun netsje terug. Marjo zag, dat de kat opeens in de lucht sprong en er eentje te pakken had. Volgens de wetten van de wildernis overleven de sterksten en de slimsten.

Louis ging vandaag om half 6 met Marjo mee naar Nsemani en toen ze terugkwamen, was ik erg jaloers. Ze hadden namelijk 4 leeuwen gezien. Daar zitten we al enkele dagen tevergeefs naar te speuren.

' s Avonds om 10 uur zijn we met onze zaklantaarns en mijnwerkerslampjes naar de afrastering gegaan om hyena's te spotten. We hoorden van de campinggasten dat er eerder die avond 4 hyena's langs de omheining liepen. Zij kwamen af op de geur van het vlees van de barbecue. Wij hebben geen enkele hyena gezien, maar hebben ze al wel een paar avonden gehoord. Moe en voldaan zijn we gaan slapen. Alweer een dag voorbij.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten