Retour Phalaborwa

Vanaf 10 november heeft Liesbeth voor de verslaglegging uit het Krugerpark de pen van Hennie overgenomen.

Het afscheid bij het vliegveld van Phalaborwa was wel een beetje emotioneel, met name voor de beide broers Wiet en Marjo. Zolang samen op pad was al sinds hun jeugd ( en dat is behoorlijk lang geleden! red. ) niet meer voorgekomen.
Nadat we Hennie, Wiet, Herman en Suus op het vliegveld van Phalaborwa hadden afgezet en uitgebreid afscheid hadden genomen hebben we de 8-persoonsbus omgewisseld voor een kleiner exemplaar.

Tijdens de boodschappen was het opvallend stil in Phalaborwa, echt zondag... erg weinig mensen...

Op de terugweg naar Mopani zagen we maar liefst vier groepen olifanten met kleintjes en verschillende groepen impala's, niet erg spectaculair ( voor doorgewinterde Krugergangers, red. ) maar toch erg mooi.
Daarna drie jonge leeuwinnen op de weg! Geweldig! Zij liggen graag op het asfalt omdat dat warmer is dan de natte zandgrond. Later kregen we zeven hyena's in het vizier; eerst drie, vervolgens twee jonge pups, die de weg over staken en daarna nog twee jongen in hun nest.

Vervolgens vier hoornraven, verschillende zadelbek ooievaars, waterbokken, buffels en veel schildpadden. Net als leeuwen houden ook schildpadden niet van de drassige grond. Asfalt is een stevige bodem voor hun korte pootjes. Het heeft veel geregend de laatste tijd en op het asfalt komen ze beter vooruit......en voor ons beter in beeld.

Ze hebben een prachtig gevlekt schild en vanwege die fraaie tekening worden ze 'luipaardschildpad' genoemd.
Wellicht ten overvloede, maar toch voor alle duidelijkheid: het is niet vanwege snelheid of het brute killersinstinct, dat naar de Afrikaanse neef van Stoffel wordt verwezen.

Veel gezien dus op de terugweg van het vliegveld!!!
Om klokslag zes uur waren we thuis.
Even wennen nu met twee. Winderig, maar we moesten natuurlijk wel buiten eten...
Het is allemaal gelukt, maar de gezelligheid en het gekibbel van zes man missen we wel natuurlijk...