Als sinds jaren is Egypte niet zo'n gewild vakantieland meer. Wees alert staat er in het reisadvies van de Rijksoverheid in Nederland. Een opmerking, die in het algemeen op heel veel meer bestemmingen van toepassing is. Inhoudelijk weinig specifiek. Wat moet een reiziger daarmee? Egypte heeft te maken met sociale onrust en politieke spanningen, staat er verder in het reisadvies van overheidswegen. "Egypte is, vergeleken met de rest van de regio waar de Arabische Lente diepe sporen heeft achtergelaten, nog redelijk stabiel gebleven", aldus Paul Aarts, Midden-Oostendeskundige aan de Universiteit van Amsterdam in Elsevier van januari 2016. Een van de redenen van die relatieve rust is dat de nieuwe ( sinds 2014 ) president Abdul Fatah al-Sisi de bevolking verboden heeft de straat op te gaan. Er is een demonstratieverbod. De president heeft de bevolking net als onder de dictatuur van Hosni Mubarak, weer in een ijzeren greep. De grootste terreurdreiging komt echter niet van de bevolking maar van gewelddadige groeperingen als Islamitische Staat.
Zijn de Egyptenaren iets met de revolutie van januari 2011 opgeschoten? "Er is één positief gevolg," zegt Aarts: "De Egyptenaren zijn er zich van bewust, dat verandering mogelijk is." Een positief psychologisch gevolg dus van al die bloedige strijd. Dat het toerisme daarbij in het slop is geraakt raakt de plaatselijke bevolking, die niets met politieke machten of andere machten van doen wil hebben. Zij hebben andere zaken aan hun hoofd. Minstens 10% van de banen in Egypte ligt in de toeristenbranche. Dat zijn miljoenen mensen die het beleg op hun boterham of zelfs hun hele boterham hebben zien verdwijnen.
De jaren -50, -60 tot eind jaren -70 beleefde het toerisme een haast ongekende hausse. De piramiden, het gouden masker van Toetanchamon, de tempels en de valleien met graven in Luxor waren absolute wereldattracties. Dat zijn ze nog steeds. En menigeen droomde van een heuse cruise over de Nijl.
De aanslag op president Anwar Sadat op 6 oktober 1981 en de daarop volgende aanslagen op Israëlische toeristen en op de Christelijke Kopten, gaven blijk van de eerste interne politieke spanningen en sociale onrust binnen Egypte. Na de terroristische aanslag op 17 november 1997 bij de tempel van Hatsjepsoet in Luxor, waarbij 62 mensen tragisch omkomen - voornamelijk buitenlanders -, valt het internationale toeristenverkeer totaal stil. De Amerikanen komen helemaal niet meer. En sinds het neerstorten van het Russische vliegtuig boven de Sinaï woestijn blijven ook de Russen weg, die anders altijd zo luidruchtig aanwezig konden zijn.
Hoe is de situatie nu? De Nijl vindt onverkort vanuit centraal Afrika zijn weg door de woestijnen van Soedan en Egypte naar de Middellandse Zee en de topattracties zijn nog steeds even bewonderenswaardig. De bevolking is ook nog steeds even ruimhartig gastvrij als vroeger en de toeristen worden - momenteel nog meer dan ooit - op handen gedragen. De resorts bieden op de meest fantastische locaties hun gasten tegen sterk gereduceerde prijzen nog steeds uitstekend comfort.
Wees alert! dat was de boodschap die ik las, toen ik mijn reisplannen naar Egypte maakte. Nu blijkt dat ook de Egyptische controle op Cairo airport deze boodschap gekregen heeft. De controle is onmiskenbaar intensiever en overigens ook efficiënter. Op de kleine luchthaven van Luxor was het toeristenverkeer meer en beter georganiseerd dan voorheen. Ik schatte het buitenlandse bezoekersaantal van vlucht MS0060 met Egyptair op ongeveer 40 personen.
De ontvangst in Maritim Jolie Ville was, hoewel na middernacht, aangenaam efficiënt. De volgende dag blijkt dat er meer personeel is dan dat er gasten zijn. Overigens strooit de zon nog altijd even trouw zijn aangename warme zonlicht royaal uit over de bloemrijke tuinen van het resort op Kings Island. De Nijl stoomt nog even rustig en gelijkmoedig door haar bedding, zoals zij dat al duizenden jaren doet. Nog immer wuiven de koningspalmen, zwaar beladen met zoete dadels, majestueus in de koele woestijnbries aan de oevers van de Nijl. De farao's wisten indertijd wel waar zij hun tempels moesten bouwen. Het is goed toeven hier. Het zijn, naast enkele Egyptische vakantiegangers, vooral onverschrokken Britse en een paar Duitse pensionado's die zich niet door de krantenkoppen en ongenuanceerde one-liners laten intimideren. Tot laat in de zwoele avond genieten zij van een glas goede wijn bij het schijnsel van de volle maan in de zacht kabbelende Nijl onder een heldere sterrenhemel. Zij hebben wel geleerd het leven op waarde te schatten.
En verder bakt de goedlachse bakkersvrouw Nawel al 15 jaar heel bedreven dagelijks het typisch Egyptische brood ( erg luchtig en krokant ) op het zonovergoten terras voor het restaurant. Het krioelt van de kleine vogeltjes rond de op hout gestookte oven van Nawel. Zij komen op de broodkruimels af en ik op de heerlijke lucht van vers gebakken brood.
Zijn de Egyptenaren iets met de revolutie van januari 2011 opgeschoten? "Er is één positief gevolg," zegt Aarts: "De Egyptenaren zijn er zich van bewust, dat verandering mogelijk is." Een positief psychologisch gevolg dus van al die bloedige strijd. Dat het toerisme daarbij in het slop is geraakt raakt de plaatselijke bevolking, die niets met politieke machten of andere machten van doen wil hebben. Zij hebben andere zaken aan hun hoofd. Minstens 10% van de banen in Egypte ligt in de toeristenbranche. Dat zijn miljoenen mensen die het beleg op hun boterham of zelfs hun hele boterham hebben zien verdwijnen.De jaren -50, -60 tot eind jaren -70 beleefde het toerisme een haast ongekende hausse. De piramiden, het gouden masker van Toetanchamon, de tempels en de valleien met graven in Luxor waren absolute wereldattracties. Dat zijn ze nog steeds. En menigeen droomde van een heuse cruise over de Nijl.
De aanslag op president Anwar Sadat op 6 oktober 1981 en de daarop volgende aanslagen op Israëlische toeristen en op de Christelijke Kopten, gaven blijk van de eerste interne politieke spanningen en sociale onrust binnen Egypte. Na de terroristische aanslag op 17 november 1997 bij de tempel van Hatsjepsoet in Luxor, waarbij 62 mensen tragisch omkomen - voornamelijk buitenlanders -, valt het internationale toeristenverkeer totaal stil. De Amerikanen komen helemaal niet meer. En sinds het neerstorten van het Russische vliegtuig boven de Sinaï woestijn blijven ook de Russen weg, die anders altijd zo luidruchtig aanwezig konden zijn.
Hoe is de situatie nu? De Nijl vindt onverkort vanuit centraal Afrika zijn weg door de woestijnen van Soedan en Egypte naar de Middellandse Zee en de topattracties zijn nog steeds even bewonderenswaardig. De bevolking is ook nog steeds even ruimhartig gastvrij als vroeger en de toeristen worden - momenteel nog meer dan ooit - op handen gedragen. De resorts bieden op de meest fantastische locaties hun gasten tegen sterk gereduceerde prijzen nog steeds uitstekend comfort.
Wees alert! dat was de boodschap die ik las, toen ik mijn reisplannen naar Egypte maakte. Nu blijkt dat ook de Egyptische controle op Cairo airport deze boodschap gekregen heeft. De controle is onmiskenbaar intensiever en overigens ook efficiënter. Op de kleine luchthaven van Luxor was het toeristenverkeer meer en beter georganiseerd dan voorheen. Ik schatte het buitenlandse bezoekersaantal van vlucht MS0060 met Egyptair op ongeveer 40 personen.
De ontvangst in Maritim Jolie Ville was, hoewel na middernacht, aangenaam efficiënt. De volgende dag blijkt dat er meer personeel is dan dat er gasten zijn. Overigens strooit de zon nog altijd even trouw zijn aangename warme zonlicht royaal uit over de bloemrijke tuinen van het resort op Kings Island. De Nijl stoomt nog even rustig en gelijkmoedig door haar bedding, zoals zij dat al duizenden jaren doet. Nog immer wuiven de koningspalmen, zwaar beladen met zoete dadels, majestueus in de koele woestijnbries aan de oevers van de Nijl. De farao's wisten indertijd wel waar zij hun tempels moesten bouwen. Het is goed toeven hier. Het zijn, naast enkele Egyptische vakantiegangers, vooral onverschrokken Britse en een paar Duitse pensionado's die zich niet door de krantenkoppen en ongenuanceerde one-liners laten intimideren. Tot laat in de zwoele avond genieten zij van een glas goede wijn bij het schijnsel van de volle maan in de zacht kabbelende Nijl onder een heldere sterrenhemel. Zij hebben wel geleerd het leven op waarde te schatten.En verder bakt de goedlachse bakkersvrouw Nawel al 15 jaar heel bedreven dagelijks het typisch Egyptische brood ( erg luchtig en krokant ) op het zonovergoten terras voor het restaurant. Het krioelt van de kleine vogeltjes rond de op hout gestookte oven van Nawel. Zij komen op de broodkruimels af en ik op de heerlijke lucht van vers gebakken brood.
Henny, Het land is je duidelijk vertrouwd, zo schrijf je ook, positief en realistisch. Mooi! Geniet! Groetjes, Maria
BeantwoordenVerwijderenHoi Henny,
BeantwoordenVerwijderenWat en mooi verslag. Je beschrijft het zo mooi ! Ik hoop, dat er nog meer over je reis komt, zodat we het a.h.w. mee kunnen beleven.
Groet, Ellie.