Deze website/weblog is een - meestentijds - real-time verslag vanuit het Kruger National Park in Zuid Afrika en loopt min of meer parallel met de Krugerpark-site.
Gedurende die hele maand januari hebben mijn broer, Marjo Hoedemaker en ik op drie verschillende locaties in het wildpark gelogeerd. Wij vinden elkaar in onze gezamenlijke belangstelling voor Afrika. Daarbij kan ik mij wat betreft wildlife met een gerust hart op mijn broer verlaten. Hij is al sinds jaar en dag een trouwe bezoeker van het park en is daar ondertussen een welkome en graag geziene gast. Inmiddels gepensioneerd, is zijn huidige positie senior advisor van het Dierenpark Amersfoort, waar hij op 8 juli 2011 zijn 50-jarig jubileum vierde.
Zelf ben ik fysiotherapeut in Dorst bij Breda, dat is overigens een geheel andere tak van sport. De link ligt in mijn interesse in 'bewegen en beweging'. De natuurlijkheid van bewegen en het belang van beweging in zijn algemeenheid zijn onderdeel van fysiotherapie. Het boeiende van dieren in het wild is, dat wildlife ongekunsteld en op een natuurlijke manier beweegt en moet bewegen - om te overleven. Voor mij is het boeiend om te zien in hoeverre er hierbij ( nog ) raakvlakken zijn met 'bewegingen' van mensen in hun 'cultuurlijke' omgeving.
Ik draag ontwikkelingswerk in Afrika een warm hart toe en ben bevriend met Centre Simama in Kisangani, in de Democratische Republiek Congo. Eind jaren -80 heb ik twee jaar gewerkt in El Hakim Comprehensive Centre for the Disabled een revalidatiecentrum in Qena, Ma-anna, dit ligt in het Zuiden van Egypte zo'n 60 kilometer, stroomopwaarts aan de Nijl, boven Luxor. In 2012 heb ik het Centrum opnieuw bezocht samen met mijn zoon. Het was het sluitstuk van een woestijntocht van Cairo tot Luxor door de westelijke woestijn.
Marjo bezocht samen met zijn vrouw Liesbeth het Krugerpark voor het eerst tijdens een reis door Zuid-Afrika in 1998. Dat drie daags bezoek legde het zaad dat in de jaren daarna wortel schoot. Het volgende jaar verbleven zij enige dagen langer in het Krugerpark. Het jaar daarop nog langer... en zo voort... en zo voort... totdat die ervaringen uitgroeiden tot een jaarlijks terugkerende winterbestemming als Hollands trekvogels naar het zuiden van Afrika.
De laatste tien jaar bestaat vakantie voor hen uit een uitgebreid bezoek in de maand januari aan het Krugerpark.
Na voorheen ook andere delen van Zuid Afrika te hebben bezocht samen met zijn vrouw, stapt Marjo nu steevast op 1 januari in het vliegtuig naar Johannesburg om van daar uit linea recta naar de Paul Kruger Gate te rijden. Een prachtige trip door de laaglanden van Zuid-Afrika.
Hij duikt dan een maand lang onder in de wildernis van Zuid Afrika. Het park dat hij nu al voor de 16e keer bezocht heeft is een soort tweede thuis voor hem geworden. Hij kent er de paden en de achteraf paadjes, de plaatsen waar wildlife komt om te drinken en de 'uitklimplekke' om te picknicken.
Mooiplaas tussen Mopani en Tsendze Camps is zijn favoriete plek op de savanne, een drinkplaats voor olifanten, zebra's en buffels.
Inmiddels heeft hij goede contacten met meerdere rangers opgebouwd, met wie hij zich onderhoudt over de plaatselijke wildstand van olifanten, die over de jaren sterk kan wisselen. In de tussentijd is hij samen met Liesbeth bevriend geraakt met verschillende dienstverleners van het park, sympathieke en hartelijke mensen van de locale bevolking. Sommigen van hen helpen zij met de bouw of de verbetering van hun woning.
Geen wonder toch, dat ik direct volmondig 'ja' zei toen hij in 2011 vroeg of ik voor een maand met hem mee wilde gaan omdat Liesbeth thuis wilde blijven in het Dierenpark van Amersfoort. Vanaf die tijd ben ik begonnen om via de blog verslag te doen van zijn/onze belevenissen in het Krugerpark en soms ook daarbuiten naar bijvoorbeeld Egypte, Ecuador en de Galápagos eilanden.
Sinds zijn pensioen gerechtigde leeftijd heeft kan Marjo ook op andere tijden januari naar zijn 'lustoord'. Dit jaar - 2012 - gaan we weer samen, van 2 tot 24 oktober. Hiervan zijn de verslagen op deze site te volgen en via het YouTube kanaal de filmpjes die we ter plekke maken.
De volgers van deze site wens ik veel kijk- en leesplezier.
Ik draag ontwikkelingswerk in Afrika een warm hart toe en ben bevriend met Centre Simama in Kisangani, in de Democratische Republiek Congo. Eind jaren -80 heb ik twee jaar gewerkt in El Hakim Comprehensive Centre for the Disabled een revalidatiecentrum in Qena, Ma-anna, dit ligt in het Zuiden van Egypte zo'n 60 kilometer, stroomopwaarts aan de Nijl, boven Luxor. In 2012 heb ik het Centrum opnieuw bezocht samen met mijn zoon. Het was het sluitstuk van een woestijntocht van Cairo tot Luxor door de westelijke woestijn.
Marjo bezocht samen met zijn vrouw Liesbeth het Krugerpark voor het eerst tijdens een reis door Zuid-Afrika in 1998. Dat drie daags bezoek legde het zaad dat in de jaren daarna wortel schoot. Het volgende jaar verbleven zij enige dagen langer in het Krugerpark. Het jaar daarop nog langer... en zo voort... en zo voort... totdat die ervaringen uitgroeiden tot een jaarlijks terugkerende winterbestemming als Hollands trekvogels naar het zuiden van Afrika.
De laatste tien jaar bestaat vakantie voor hen uit een uitgebreid bezoek in de maand januari aan het Krugerpark. Na voorheen ook andere delen van Zuid Afrika te hebben bezocht samen met zijn vrouw, stapt Marjo nu steevast op 1 januari in het vliegtuig naar Johannesburg om van daar uit linea recta naar de Paul Kruger Gate te rijden. Een prachtige trip door de laaglanden van Zuid-Afrika.
Hij duikt dan een maand lang onder in de wildernis van Zuid Afrika. Het park dat hij nu al voor de 16e keer bezocht heeft is een soort tweede thuis voor hem geworden. Hij kent er de paden en de achteraf paadjes, de plaatsen waar wildlife komt om te drinken en de 'uitklimplekke' om te picknicken.
Mooiplaas tussen Mopani en Tsendze Camps is zijn favoriete plek op de savanne, een drinkplaats voor olifanten, zebra's en buffels.
Inmiddels heeft hij goede contacten met meerdere rangers opgebouwd, met wie hij zich onderhoudt over de plaatselijke wildstand van olifanten, die over de jaren sterk kan wisselen. In de tussentijd is hij samen met Liesbeth bevriend geraakt met verschillende dienstverleners van het park, sympathieke en hartelijke mensen van de locale bevolking. Sommigen van hen helpen zij met de bouw of de verbetering van hun woning.
Geen wonder toch, dat ik direct volmondig 'ja' zei toen hij in 2011 vroeg of ik voor een maand met hem mee wilde gaan omdat Liesbeth thuis wilde blijven in het Dierenpark van Amersfoort. Vanaf die tijd ben ik begonnen om via de blog verslag te doen van zijn/onze belevenissen in het Krugerpark en soms ook daarbuiten naar bijvoorbeeld Egypte, Ecuador en de Galápagos eilanden.
Sinds zijn pensioen gerechtigde leeftijd heeft kan Marjo ook op andere tijden januari naar zijn 'lustoord'. Dit jaar - 2012 - gaan we weer samen, van 2 tot 24 oktober. Hiervan zijn de verslagen op deze site te volgen en via het YouTube kanaal de filmpjes die we ter plekke maken.
De volgers van deze site wens ik veel kijk- en leesplezier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten