Het contact van de Krugergangers met het thuisfront verloopt wat moeizaam. Marjo had al meerdere keren geprobeerd om mij te sms-en en hij zou al verschillende e-mails verzonden hebben. Geen van al die digitale correspondentie heeft ons bereikt. Wie weet komen de berichten met de nodige vertraging alsnog wat later. Ondertussen heb ik Marjo al wel aan de telfoon gehad. Zondagavond heb ik met hem gesproken en hij is, zoals verwacht, weer helemaal in zijn element. De eerste week in het Skukuza kamp zit er ondertussen op. Meer met zijn hoofd bij al het loslopend wild dan bij de noodzakelijke orgisatorische beslommeringen had Marjo zijn portefeuille met paspoort in Kamp Skukuza laten liggen. Daar kwam hij achter toen ze al aangekomen waren in Kamp Satara. Over een afstand van bijna 100 km. moest hij met een 'noodgang' terug om de achtergebleven paperassen op te halen over een weg, waarop de maximaal toegestane snelheid 40 km. per uur is. Het was allemaal net op tijd gelukt om de poorten van het Satara Kamp weer te bereiken, die zich onverbiddelijk en hermetisch sluiten voordat de Afrikaanse nacht invalt.
De eerste indrukken waren weer overweldigend. Marjo sprak over groepen olifanten, leeuwen, panters en jachtluipaarden - in meervoud! - , die ze al gespot hadden. Heel bijzonder! Want met name jachtluipaarden ( of cheetah's ) en vooral ook panters laten zich niet zomaar zien. Mogelijk heeft dat iets te maken met de grote droogte, die Marjo rapporteerde. Het zou kunnen dat deze roofdieren nu actiever en agressiever op jacht moeten, omdat hun potentiële prooien zich door de droogte eerder en meer terugtrekken om hun energie te sparen.
Wildlife is voor hun leeftocht volledig afhankelijk van de omringende natuur. Water maakt daar een essentieel onderdeel van uit. Het zou al 7 of 8 maanden niet of nauwelijks geregend hebben. Het gras is laag, loofbomen hebben blad verloren en er staat veel dood hout. Een aftakking van de Sweni rivier, waar het water tot stilstand komt, was veleden jaar een grote en diepe poel vol met snorkelende nijlpaarden.
Deze foto, die vorig jaar op deze plek gemaakt is van een Jacana wandelend op de neus van een nijlpaard in bad, zou ik er nu dus niet meer kunnen maken, want de poel ligt droog!
Wat echter minstens zo vervelend is, althans voor de nodige afwisseling in de party-sfeer voor de wildlife-bevolking: er hangen geen merula's aan de bomen. Om zichzelf te beschermen tegen vocht tekorten komt het zoete fruit niet tot ontwikkeling. Merula is de vrucht van de merulaboom, een lekkernij, die voor veel dieren niet te versmaden is.
Het rijpe merulafruit zorgt vaak voor dolkomische situaties, want de gistende merula in de maag van de dieren zorgt door organisch-chemische processen voor de productie van alcohol. De dieren worden er vrolijk dronken van.
Femke Roos stuurde me, toeval-of-niet, deze week juist een filmpje met de grappige gevolgen van het merula-festijn. Klik op de onderstreepte tekst "Bekijken op YouTube" om het grappige filmpje te zien.
Verder is Marjo erg tevreden over zijn enthousiaste medereizigers: Agnes, Cees en Claudia. Ze zijn volgens hem niet de auto 'uit-te-branden'. Ze komen ogen en tijd te korten om alles te zien en te fotograferen. Agnes was onder de indruk van een een grote groep koedoe's, die langs de auto trok. Zij meldde ook een close-encounter-of-the-first-kind met een flinke mannetjes olifant. De bull kwam met wapperende oren op de auto af. Dat Marjo dit imponeergedrag maar al te goed kent moest hij - tot grote consternatie van zijn reisgenoten, die met samen geknepen tenen bij hem in de auto zaten - even demonstreren door luidruchtig gas te geven en ostentatief te blijven staan. De zichzelf respecterende olifant nam, zoals gebruikelijk, gedwee 'gas' terug en zette zijn wandeling in de bush rustig voort. Omdat het avontuur weer goed afgelopen is, wordt het natuurlijk later in een ontspannen sfeer thuis als een spannend verhaal uit de wildernis van Zuid Afrika naverteld.
Agnes maakte ook melding van letterlijk 'paradijslijke toestanden'; net terwijl zij een appel zat te eten in de auto verscheen er een levensgrote slang uit de bush. Dan is een associatie met het Bijbelse paradijsverhaal snel gemaakt. Vaak is het zo dat de geschiedenis zich herhaalt, maar of zij ook Cees van haar appeltje heeft laten happen weet ik niet en of Gods' Onzichtbare Hand daar deel aan heeft zal een mysterie blijven. Cees had zich, volgens de berichten, verder gewoon over de braai ontfermd.
Voor het overige had het kwartet safari-gangers de taken onderling goed verdeeld:
Marjo - gids, reisleider en hoofd der dieren, Cees - hoofd afdeling catering, Claudia - hoofd medische medische zaken
Agnes - hoofd animatie en penningmeester
Met zoveel 'hoofden' aan boord zou zelfs een zinkend schip te redden moeten zijn.
Gezien de knusse plaatjes van het illustere gezelschap is de samenwerking spetterend of op zijn minst sprankelend geweest.
Elders in Zuid Afrika werd vandaag het 100-jarig bestaan van het ANC, Afrikaans Nationaal Congres, gevierd. Het was groot feest in het stadion van Bloemfontein, waar 100 jaar geleden het ANC werd opgericht. In 1994 kreeg het ANC politieke macht. Nelson Mandela werd gekozen tot president van Zuid Afrika en de apartheid werd afgeschaft. Toch was er weinig reden tot optimisme want ook het ANC heeft tot op heden de corruptie en het machtsmisbruik onvoldoende kunnen bestrijden.
De eerste indrukken waren weer overweldigend. Marjo sprak over groepen olifanten, leeuwen, panters en jachtluipaarden - in meervoud! - , die ze al gespot hadden. Heel bijzonder! Want met name jachtluipaarden ( of cheetah's ) en vooral ook panters laten zich niet zomaar zien. Mogelijk heeft dat iets te maken met de grote droogte, die Marjo rapporteerde. Het zou kunnen dat deze roofdieren nu actiever en agressiever op jacht moeten, omdat hun potentiële prooien zich door de droogte eerder en meer terugtrekken om hun energie te sparen.
Wildlife is voor hun leeftocht volledig afhankelijk van de omringende natuur. Water maakt daar een essentieel onderdeel van uit. Het zou al 7 of 8 maanden niet of nauwelijks geregend hebben. Het gras is laag, loofbomen hebben blad verloren en er staat veel dood hout. Een aftakking van de Sweni rivier, waar het water tot stilstand komt, was veleden jaar een grote en diepe poel vol met snorkelende nijlpaarden.
Wat echter minstens zo vervelend is, althans voor de nodige afwisseling in de party-sfeer voor de wildlife-bevolking: er hangen geen merula's aan de bomen. Om zichzelf te beschermen tegen vocht tekorten komt het zoete fruit niet tot ontwikkeling. Merula is de vrucht van de merulaboom, een lekkernij, die voor veel dieren niet te versmaden is.
Het rijpe merulafruit zorgt vaak voor dolkomische situaties, want de gistende merula in de maag van de dieren zorgt door organisch-chemische processen voor de productie van alcohol. De dieren worden er vrolijk dronken van.
Femke Roos stuurde me, toeval-of-niet, deze week juist een filmpje met de grappige gevolgen van het merula-festijn. Klik op de onderstreepte tekst "Bekijken op YouTube" om het grappige filmpje te zien.
Verder is Marjo erg tevreden over zijn enthousiaste medereizigers: Agnes, Cees en Claudia. Ze zijn volgens hem niet de auto 'uit-te-branden'. Ze komen ogen en tijd te korten om alles te zien en te fotograferen. Agnes was onder de indruk van een een grote groep koedoe's, die langs de auto trok. Zij meldde ook een close-encounter-of-the-first-kind met een flinke mannetjes olifant. De bull kwam met wapperende oren op de auto af. Dat Marjo dit imponeergedrag maar al te goed kent moest hij - tot grote consternatie van zijn reisgenoten, die met samen geknepen tenen bij hem in de auto zaten - even demonstreren door luidruchtig gas te geven en ostentatief te blijven staan. De zichzelf respecterende olifant nam, zoals gebruikelijk, gedwee 'gas' terug en zette zijn wandeling in de bush rustig voort. Omdat het avontuur weer goed afgelopen is, wordt het natuurlijk later in een ontspannen sfeer thuis als een spannend verhaal uit de wildernis van Zuid Afrika naverteld.
Agnes maakte ook melding van letterlijk 'paradijslijke toestanden'; net terwijl zij een appel zat te eten in de auto verscheen er een levensgrote slang uit de bush. Dan is een associatie met het Bijbelse paradijsverhaal snel gemaakt. Vaak is het zo dat de geschiedenis zich herhaalt, maar of zij ook Cees van haar appeltje heeft laten happen weet ik niet en of Gods' Onzichtbare Hand daar deel aan heeft zal een mysterie blijven. Cees had zich, volgens de berichten, verder gewoon over de braai ontfermd.
Voor het overige had het kwartet safari-gangers de taken onderling goed verdeeld:
Marjo - gids, reisleider en hoofd der dieren, Cees - hoofd afdeling catering, Claudia - hoofd medische medische zaken
Agnes - hoofd animatie en penningmeester
Gezien de knusse plaatjes van het illustere gezelschap is de samenwerking spetterend of op zijn minst sprankelend geweest.
Elders in Zuid Afrika werd vandaag het 100-jarig bestaan van het ANC, Afrikaans Nationaal Congres, gevierd. Het was groot feest in het stadion van Bloemfontein, waar 100 jaar geleden het ANC werd opgericht. In 1994 kreeg het ANC politieke macht. Nelson Mandela werd gekozen tot president van Zuid Afrika en de apartheid werd afgeschaft. Toch was er weinig reden tot optimisme want ook het ANC heeft tot op heden de corruptie en het machtsmisbruik onvoldoende kunnen bestrijden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten