zondag 3 februari 2013

Regen in het Krugerpark

Eind januari had Zuid Afrika opnieuw te kampen met hevige regenbuien.
Afrika heeft een reputatie op gebied van onweer, voornamelijk in de bosrijke regio's.
Met name de oerwouden van Congo, in centraal Afrika, langs de Congorivier, worden ieder jaar weer getroffen door langdurig natuurgeweld van donder en bliksem, die gepaard gaan met dagenlangen regenbuien.

Ook Kruger is niet ontkomen aan de wateroverlast.

Grote hoeveelheden regen, die in het noorden naar beneden komen, zoeken in ontstuimige wildwaterbanen een uitweg naar de Indische Oceaan.
Op hun weg daarheen passeert het water het Krugerpark.
Enkele parkbezoekers moesten zelfs per helicopter geëvacueerd worden, ze konden geen kant meer op door wassende water, dat buiten de rivieroevers getreden was.

Tijdelijk waren de toegangen tot het park afgesloten.
Restcamp Shingwedzi - zie foto - is nog steeds niet toegangelijk, eerst moet de schade hersteld worden.


Afgelopen donderdag zijn Marjo en Fred in Johannesburg geland.
Zonder Rene. Hij moest, zeer tot zijn spijt, op het laatste moment, vanwege privé omstandigheden, afzeggen.

Tijdens de rit van het vliegveld naar Skukuza werden ze overdonderd door een hevige onweersbui waarbij de bliksem niet van de lucht was en diverse malen insloeg.
Een keer zelfs op nog geen 600 meter van de auto vandaan!!
Een blauwe bliksemschicht schoot met een vonken regen van wel tien meter uit het struikgewas omhoog.
De regenval werd zo hevig dat er nog maar 25 meter zicht was.
Veel automobilisten stopten langs de kant van de snelweg en dat gaf weer het nodige spectakel met vrachtwagens.

Het oponthoud en de boodschappen bij de locale supermakt in Hazyview noopten tot haast.
Om zes uur wordt Paul Kruger-gate gesloten.
In record tijd waren de boodschappen gedaan en juist 10 minuten vóór tijd werd het park bereikt.
Eenmaal veilig op het terrasje van het rondavel in Skukuza werd de overtrekkende onweersbui een schitterend natuurspectakel. De regen kwam met bakken uit de lucht....

De volgende dag stond een bezoek aan Arend en Truus in Marloth park op het programma.
Truus en Arend zijn permanent hier komen wonen, vlak bij Crocodile Bridge, enkele kilometers van het park. Arend heeft vele jaren in Dierenpark Amersfoort gewerkt en is nu gepensioneerd. Het onthaal door Truus met vers gebakken appeltaart en koffie was erg hartelijk en gezellig.
Heel bijzonder ver van huis 'vrienden van vroeger' te kunnen ontmoeten.

Onderweg vlogen enorme zwermen Europese boeren zwaluwen hoog in de lucht. Te bedenken dat die met slechts 2 gram vet een 9.000 km overtocht maken. Dat is indrukwekkend, om stil van te worden.
Even verderop scharrelde een zwarte neushoorn tussen de struiken.
Dat is uitzonderlijk, omdat deze dieren uiterst zeldzaam zijn. Zelfs hier in het krugerreservaat.

Ineens staat een aantal auto's op de weg stil.
Geen file, maar warme belangstelling voor twee sub adult cheetah's, bijna volgroeide jachtluipaarden.
Tja, Marjo wil nooit achter in de rij staan dus tussen alles en iedereen door naar voren.
Kijken die twee dieren de andere kant op, dan helpt maar één ding: het Cheetah fluitje.
Fred heeft dat door zijn ervaring in het park thuis perfect leren nadoen en....ja het werkt, ook in het wild!!!
Rap draaiden ze beide rap hun hoofd, om te zien wie hun riep. Na verloop van tijd nog eens gefloten.
Beide dieren rennen voor de auto langs het bos in op zoek naar de fluitspeler......

De foto is van Marleen Huyge, 2012

Het huisje in Skukuza, moet met hand en tand beschermd worden tegen troepen bavianen die op zoek zijn naar voedsel in de verschillende rondavels. Alles plunderend en omgooiend banen zij zich een weg door het afval.
Na een luide brul van Marjo wisten ze niet hoe snel ze weg moesten komen. Een chaos achter zich latend.

De volgende dag begon om 9:00 uur begon een bijeenkomst met de 161 Honnory Rangers van het zuidelijke gedeelte van het Kruger. Zij verzorgen de gastheerfunctie bij bushcamps in de wildernis.
Koken, boodschappen doen, schoonmaken en soms mee op een excursie. Verder doen ze veel aan ruimen van zwerf vuil, verzamelen van exotische planten en informeren zij de bezoekers van het park.
Deze rangers houden zich ook bezich met de rhino campagne against poaching.
Ook in het Krugerpark worden jaarlijks steeds meer neushoorns afgeslacht vanwege de vermeend potentie verhogende werking van de hoorn.
Dit jaar alleen al, in de eerste maand, zijn er weer 42!!! om de hoorn gedood.
En dan te weten dat neushoornhoorn hetzelfde materiaal is als menselijk haar en nagels.

De foto is van Fred Vis, 2013

Voor de anti-stroperije-campagne zijn er rode kunststof neushoorn-hoorns te koop om als statement op de moterkap van de auto te monteren.
Maar niemand van de organisatie rijdt er mee!!!
Bezoekers worden verzocht hun visie op de neushoorn campagne te geven.
Marjo maakt desgevraagd duidelijk dat je zelf het voorbeeld moet geven om een actie succesvol te maken.
Tot op heden zijn er maar weinig plastic hoorns te zien op de bedrijfsauto's van Kruger.
Hoezo staan ze achter de actie? Natuurlijk wel, maar het moet beter.
Dus de plastic hoorns aan de gates gaan verkopen en in alle kampen. De boodschap kwam over......

2 opmerkingen:

  1. Hoi Hen , wat een prachtige reportaga wiet

    BeantwoordenVerwijderen
  2. En dat terwijl het hier 200 km Oost kurkdroog is/was de laatste tijd. Hitte, maar geen regen, alles valt verder op en in Mocambiek.

    Wat die neushoorns betreft, tijdje geleden was er aan aankondiging hier op TV in het nieuws, dat rhino poaching nu hardhandig aangepakt zou worden. SANPARKS had een gepensioneerde leger generaal (kan ook van de luchtmacht geweest zijn) of zoiets aangetrokken en dat zou wat worden! Intussen al weer zovelen dood wegens een of ander bijgeloof in het verre Oosten.

    Mischien kan Marjo eens poolshoogte nemen hoe het met dat plan gaat.

    Groetjes
    Tjeerd de Wit

    BeantwoordenVerwijderen