zaterdag 13 oktober 2012

't gaat er wild aan toe in de bush...

Laag hangen vandaag het grijsblauwe luchten boven de eindeloze savanne. In de verte valt het licht tussen het openbrekende wolkendek naar beneden.

Het uitzicht is ongekend weids. Stil en leeg, als een Afrikaanse variant op de grote stille heide...
Zo moet ongeveer de 3e of 4e dag van de schepping er, volgens bijbelse beschrijvingen, uit gezien hebben. Een eenzaam avontuur voor de mens, zo zonder dieren. In feite een absoluut doemscenario, wanneer het bij die dag gebleven zou zijn.

Natuurlijk zijn alle dieren er gelukkig wel, ook al zien we ze vandaag niet. Gisteren, een regenachtige dag, waren ze ook al niet te bespeuren. Ze trekken zich dan ongetwijfeld terug, om te schuilen. Je mist ze dan.
Ik realiseer me hier op de immense uitgestrekte Afrikaanse vlakten, dat we ons terecht zorgen maken over het verdwijnen van, al is het maar één of twee, diersoorten.
Het is alsof er enkele edelstenen ontbreken uit een kostbare armband.

Daarom is het, op een bepaalde manier, toch geruststellend, dat we gisterennacht ( even ) uit onze slaap gehouden werden door leeuwengebrul en het nachtelijk getrompetter van een olifant.
Geruststellend voor ons dan; gelegen in een warm comfortabel bed, achter de veilig gesloten hekken  van het Mopani kamp. Voor een kudde zebra's, buiten ons kamp, breekt dan echter de hel los. In paniek opgeschrik, worden ze door het gebrul van de koning der jungle in een hinderlaag gejaagd, waar leeuwinnen op de loer liggen om de jacht op hen te openen.
We zien het niet. We horen het, als stille getuigen, op een afstand en weten niet wat er zich daar buiten allemaal afspeelt. Het gaat er ongetwijfeld wild aan toe, volgens de wetten van de wildernis: vechten, vluchten en verstoppen of camoufleren en doen alsof je er niet bent; alleen de sterksten, de snelsten en de slimsten overleven............


Vandaag is het weer wat opgeklaard, zoals het panorama vanaf  het Fish Eagle terras in kamp Mopani laat zien.
Een druilerige dag als gisteren leent zich uitstekend voor wat landerig in het kamp rond hangen en te bloggen over de onverbiddelijke machtsstrijd tussen Marjo en Knabbel, die nu al de 4e dag ingaat.
Marjo loopt in op de score. Het staat nu 3 - 2 voor Knabbel. Met behulp van de schuinspaan constructie, de boobytrap plus een terrasstoel voor de onderste aanrecht kastjes heeft Marjo Knabbel met succes kunnen weren. Daarmee is het tamelijk rustig aan het front. Ik reken op een Zuid Afrikaanse-lente met een goede afloop en een bestand, waarmee beide partijen zich kunnen verzoenen.

Gisteren heeft de wagen een lekke band opgelopen, die dezelfde dag in Letaba gerepareerd kon worden. Er zat een scherpe acacia doorn in de rechter voorband.

Ondertussen heb ik een overnachting in Shipandane - sleep - over - hide gereserveerd. Daar gaan we de nacht van 15 op 16 oktober doorbrengen. Midden in de bush van het Krugerpark, buiten het kamp.
Het is een eenvoudige, kleine enigszins beschutte plek met uitzicht op een dam, waar het wemelt van de krokodillen en de nijlpaarden.
Ik ben benieuwd wat die nachtelijke escapade in de wildernes aan spannende avonturen gaat opleveren.

Shipandane-sleep-over-hide
Mocht er na de 15e oktober geen nieuwe blogaflevering meer uit Zuid Afrika op uw computerscherm verschijnen, wilt u dan, alstublief, onze dappere bedoelingen blijven herinneren?

Voor nu, zonnige groeten uit Zuid Afrika
en tot morgen...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten