Het is een klassieke standaart uitdrukking voor:
bewaker, wachter of beschermer van de natuur.
Met custos naturae wordt iets gezegd over de strategie van het natuurreservaat.
Het drukt namelijk de intentie uit om het evenwicht tussen natuur en cultuur in balans te brengen.
Op nagenoeg elke toilet - hoe toepasselijk! - van het park kom je de tegeltjes met het logo tegen.
Waar in een 'gecultiveerde' wereld de mens de natuur poogt te beheersen en te overheersen - vaak te koste van de natuur - krijgt de natuur hier de kans zich, in een beschermd reservaat, in haar volle pracht en majesteit te presenteren.
En dat is indrukwekkend!
Bomen groeien uit tot hun volle wasdom, rivieren meanderen in hun eigen bedding door het landschap, treden buiten hun oevers en laten plassen en poelen achter, die dan weer als modderbad dienen voor olifanten, buffels en neushoorns.
Voorwaarde voor de ontwikkeling en in stand houding van een wildernes is dat de mens zich daar terughoudend bij opstelt, zich aanpast of invoegt en de natuur beschermt, zoals dat een goede bewaker betaamt.
Dit alles in voor en tegenspoed, zoals in een goed huwelijk tussen natuur en cultuur.
Vanmorgen nam ik op weg naar Boulders Bush Camp het stuur over. Deze bijzondere locatie is een kamp op palen in de middle of nowhere. Zes kilometer lang rijden we over gravel road steeds verder van de met asfalt gebaande paden af.
Marjo's oog valt op de enorme voetstappen van olifant op ons pad. We zitten op het spoor van een gewichtige dikhuid. En ja hoor, even later blijken we achter een reus van een olifanten bul te rijden.
En dan dien je dus de tekst van de banner in de praktijk te brengen.
Rustig blijf ik op respectabele afstand van deze keizer van de jungle. Hij kijkt af en toe meewarig om en Marjo signaleert nu en dan het geïrriteerd wapperen van zijn enorme oren ( Z.K.H. lijkt verontwaardigd ) en broederlijk corrigeert Marjo me wanneer ik zijne majesteit te dicht op zijn imposante hielen zit.
Zo hobbelen in het tempo 'olifanten-pas' met veel geduld en ontzag meer dan anderhalve kilometer achter hem aan. Het uizicht laat zich raden! ( Zie anders de bijgevoegde illustratie. )
Op een splitsing kiest hij de rechter richting en slaan wij links af naar Boulders Bush Camp.
Een once in a lifetime experience voor mij.
Bij het Bush Camp Boulders Boulders zijn een vijf-tal hutten tussen de rotsen op palen gebouwd.
Er is een gezamenlijke keuken en eetgelegenheid. Er heerst een serene rust en het lijkt me heerlijk hier te logeren met een stapeltje boeken en mijn laptop - je hoeft de deur niet meer uit, want vanaf het terras heb je zicht op het voorbijtrekkende wildlife.
Op de terugweg nemen we een kleine omweg via Confluence Look-out.
Hier toont de natuur een ander gezicht. In een poel van de Tsendze rivier ligt het kadaver van een nijlpaard. Het is een wreed en dramatisch plaatje: een maraboe eigent zich de levenloze resten toe onder het macabere natuur-motto: eten of gegeten worden...............
.................................................................en ook daarin krijgt of neemt de natuur haar kansen.
Tot morgen.
Vanuit wonderfull Kruger wensen wij onze trouwe lezers een smakelijke maaltijd en een gezonde nachtrust toe.
Tot morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten