zondag 7 oktober 2012

Kamp Satara

Ons reisschema binnen het Krugerpark is enigszins aangepast. In plaats van restcamp Letaba staat nu kamp Punda Maria, in het uiterste noorden op het programma.
Het zuiden  met het populaire kamp Skukuza wordt, zoals ik al eerder vermeldde, het 'circus' van het Krugerpark genoemd. Het centrale gebied tussen Satara, waar we nu zitten, en het erboven gelegen Letaba heeft de bijnaam 'zoo', het dierenpark van het Krugerreservaat. Dit in verband met de mate van de oprechte belangstelling, die bezoekers van dit deel van het park, hebben voor wildlife.

De meest noordelijk gelegen regio, vanaf kamp Mopani tot en met kamp Puna Maria is het minst 'gecultiveerd', het meest natuurlijk en het meest 'park'. Omdat dit gedeelte verder af gelegen is van onder meer Johannesburg en andere grote steden trekt het minder bezoekers. Het park grenst hier aan Zimbabwe en Mozambique. De bezoekers, die hier komen, zijn de meer gemotiveerde echte liefhebbers. Om die reden wordt dit het authentieke park genoemd.

Het 'circus' trekt, grofweg gesproken, de 'consumerende' bezoekers, die vooral het vermaak en de sensatie van de BIG-5 zoeken.
Bij de zoo-bezoekers gaat het om het op afstand observeren en bekijken van de in het wild levende fauna, waarbij - in tegenstelling tot de klassieke dierentuinen, waar de dieren beperkt zijn in hun bewegingsvrijheid - in het Krugerpark de 'gekooide' bezoekers tot hun automobielen veroordeeld zijn. Deze afstand staat de betrokkenheid met de dieren overigens niet altijd in de weg.
De park-bezoekers daarentegen zijn vaak meer geïnteresseerd in rust om in nabijheid met de dieren te kunnen sympathiseren en met de omgeving, waarin zij leven. Over het algemeen hebben de park-bezoekers ook meer belangstelling voor de plantenwereld en leven zij zich meer in in de bijzondere - hier bijna magische - wereld van dieren in de wildernis.

Overigens is dit geen wetenschappelijke analyse, maar een min of meer peroonlijke intuïtieve analyse van het bezoekersgedrag van het Krugerpark. Uiteindelijk hebben alle bezoekers, die hier komen, ongetwijfeld een oprechte belangstelling voor de natuur en de dierenwereld in het bijzonder.

Marjo, Janneke en Coen bij de hut in Satara
Vandaag zijn Janneke en Coen uit Den Bosch op bezoek geweest.
Toevalligerwijs logeren zij tijdens hun rondreis door Zuid Afrika momenteel in Skukuza. Vanmiddag hebben Janneke, Coen en Marjo rondgetourd in Timbavati, een 'uitklimplaats' 35 kilometer van Satara.
Onderweg troffen ze een een groep gieren, die bij een drinkplaats neergestreken waren. Ook hebben ze een aantal giraffen kunnen spotten. Vanwege een grote groep kafferbuffels op de weg en omdat zij aan twee kanten op een brug  door olifanten ingesloten werden waren ze om 18.08 in Sukuza.

Onze hut in kamp Satara
Marjo en ik hebben rond vier uur nog een trip gemaakt naar de Nsemani Dam, een prachtig  meer, tien kilometer op weg naar Kamp Orpen.






Met de herinnering aan de fantastische scenes bij de drinkplaats van Mazithi Dam in ons achterhoofd van de dag tevoor, hebben we de auto bij Nsemani stil gezet.
We werden niet teleurgesteld.


De neushoorn, die het veld moet ruimen voor ome olifant
Ver achterin, bij een uitloper van het plas water, zagen we een neushoorn aan het meer staan, die de hoeven moest nemen, toen er plomverloren een olifant op het toneel verscheen.

Met behulp van een verrekijker bleek achter een bosje een leeuwin in de schaduw te liggen en even later stak er ook een grote kop met manen tussen het stuikgewas op.
Het werd in onze fantasievolle voorstellingen erg spannend toen er nietsvermoedend enkele antilopen de richting van die onzalige bosjes opgingen. Wat zich zich daar echter uiteindelijk allemaal afspeelde werd door het dichte struweel aan onze sensatie beluste blikken onttrokken.



Een grote groep van wel dertig of veertig olifanten, met opvallend veel jonge en pas geboren dikhuidjes, kwam er een slurfje drinken en een (modder)bad nemen. Het gespat en gespetter was niet van de lucht.
Ondertussen kwam er iets verder op ook nog een nijlpaard met jong uit het water aan de kant, die daarna weer vrolijk terug plonsden in het water.
We hebben de hele stoet olifanten, na hun bad fris gewassen en gepoetst ook weer de jungle in kunnen zien wegtrekken.
Heel fraai allemaal, als een National Geografic film, maar dan voor onze ogen in het echt.
De filmpjes ervan komen ter gelegener tijd absuluut op YouTube en ook op de blog.

Baaie groete uit Zuid Afrika.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten