The leopard and his prey

Vandaag hebben we bijna het hele Krugerpark van het noorden naar het zuiden doorkruisd. Met enige weemoed laten we het bosrijke vogelparadijs achter ons, waar de bushbok en de nyala - en ondertussen ook wij - ons bijzonder huis voelen.

Onderweg verandert met het landschap de flora en de fauna.
Het heuvelachtige hoogland van de boabab, de paddaboom, de jakkalsbessie, maroela, huilboerboom, hardekool, mopanie, appelblaar en worsboom bij Punda Maria wisselt rond Mopanie met de dichte bushbegroeing, waar de olifant, de tsessebe en de buffel huizen.
Bij kamp Letaba drinken we koffie en neem ik het stuur over. Naar mate we verder naar het zuiden komen zijn er, juist ook omdat het zaterdag is en het begin van weekend, meer bezoekers in het park.
Wanneer er meerdere auto's op één plek sltilstaan is er geheit iets te zien.
We stoppen.
En niet voor niets. Op aanwijzing van een Nederlander naast ons ontwaren we in de verte een luipaard! Op een breed uitlopende zijtak viert een panter een culinair een-mans-feestje, waar een impala zwaar de dupe van is geworden.
Terwijl hij zijn prooi verschalkt, maak ik dé opname van deze vakantie .

  

Onze dag kan niet meer stuk.
Het kost wel 1/3 van de totaal ingekochte airtime, maar dit filmpje kan ik onze trouwe bloglezers niet onthouden. Het is vandaag in Skukuza ge-upload. De rest van de filmjes, waaronder enkele zeer fraaie opnames bij drinkplaatsen, wordt in Nederland op YouTube gezet en in de verschillende bijpassende blogafleveringen geplaatst.

Even later weer een file op de weg.
Het 'circus' Kruger is in volle gang en heeft vandaag een vol programma.
Een forse leeuwin ligt 3 meter van de weg aan haar middag banket: een stevige buffel.

In de omgeving van Satara komen we tussen de geurende gele bloesem van de acacia een wildebeest, een kleurrijke giraffe en enkele zebra's tegen.
Het is een afwisselende tocht door een afwisselend landschap.

Naarmate we dichter bij Skukuza komen wordt de lucht bewolkter. De langzame stand van ruitenwissers houdt, bij het gestage gemiezer van de motregen, de voorruit nét droog. Bij dit weer is het niet zo erg om lang in de auto te zitten.
We genieten van het veranderende landschap rond Skukuza - doornachtige struikgewas en zware acacia's - en zien dat de waterstand in de rivieren in 10 dagen tijd aanzienlijk is toegenomen. Het is hier het gebied van de wilde hond en de zwarte neushoorn, maar je moet niet álles willen, stellen we, met het luipaard nog op ons netvlies, tevreden vast.

Er resten ons nu nog een paar dagen.

Op de laatste dag staat Berg en Dal gepland ( en dat is niet bij Nijmegen! ). Hier in Zuid Afrika stroomt de rivier de Sabie door Berg en Dal en huisvesten er de krokodil, het nijlpaard, de bushbok, de groene meerkat en de baviaan bij voorkeur.

U kunt dus nog wat verwachten.