donderdag 4 oktober 2012

Restcamp Pretoriuskop

Pretoriuskop is een van de kleinere kampen in het Krugerpark. Het heeft een bijzondere sfeer omdat het als het waren 'opgenomen' lijkt in de jungle. Het is eenvoudig maar je hebt hier echt het idee deel uit te maken van de natuur. Onze hut is dan ook simpel, 'very basic': 2 bedden en een wastafel. Uiteindelijk is dat ook voldoende. Voordat de klok 10.00 uur heeft geslagen liggen we al op één oor en horen we niets meer.

Om 08.00 vanmorgen zaten we aan het ontbijt voor onze hut, in de zon. Marjo heeft al een gebakken eitjes gescoord en met een kop koffie zijn we helemaal gelukkig. Rondom ons heen geurt het voorjaar. Een duik in het zwembad - het is al 30 graden - en onze dag kan al niet meer stuk. We nemen de tijd.

Metsel Dam bij Pretoriuskop
Eerst rijden we de cirkel road rond Pretoriuskop om wat te wennen aan het gebied. Het kamp is hooggelegen en staat bekend om de biodiversiteit van de flora.
Om dat zo te houden is strategie om olifanten zo veel mogelijk te weren ( evenals in het uiterste noorden van het Krugerpark, Punda Maria, waar we later nog 3 nachten zullen verblijven ).

We rijden door een schitterend landschap, dat een onwaarschijnlijk prachtig uitzicht biedt op traag glooiende, fris groene heuvels.


De zwart geblakerde stroken langs de gravelwegen, waar ik gisteren over schreef, blijken, bij nadere informatie, gecontroleerde branden te zijn geweest. Soms worden stukken natuurgebied aangestoken om de vruchtbaarheid van de grond te verbeteren. Ook krijgen de bezoekers een beter uitzicht op het  er achter liggende landschap.

Spring is in the air. Het voorjaar hangt in de lucht. De gazellen-bokken hebben dat aangevoeld en dat heeft zijn vruchten afgeworpen. We zien een waterbok met een jong en overal grazen zwangere gazellen.

Gazellen in de bush
Veel herkauwers langs de weg, vooral  koedoe's en andere antilopensoorten komen in het vizier.
Doodgemoedereerd grazen ze door de bush of liggen ze langs de kant van de weg zonder zich te laten storen door de passerende auto's en de fotograferende 'wildjagers'. Het is overigens tamelijk rustig in dit deel van het park, echt voor de liefhebber. We gaan op weg naar Sukuza, het grootste kamp van het Krugerpark. Dit is erg populair bij de dag-toeristen, mensen die - soms het bussen tegelijk - een dagje in het Krugerpark doorbrengen, omdat rond dit kamp de zo fel begeerde BIG-5 te vinden zijn: de olifant, de neushoorn, de buffel, de leeuw en de jachtluipaard. Het gebied rond Skukuza heeft om die reden de bijnaam van 'Het Circus' gekregen. Het circus van het Krugerpark.

Via de gravel road passeren we de Shitlhave Dam met een meer, tot stand gekomen door de aanleg van een kunstmatige dam, om als blijvende drinkplaats dienst te dien voor het wildlife.
Even later komen we bij een bekende, bijna beroemde, locatie, althans voor diegenen, die het het You Tube filmpje The battle at Kruger kent. Dit miljoenen keren bekeken filmpje, waarbij een kudde buffels een buffel-kalfje redt uit de bek van een krokodil én uit de klauwen van een groep leeuwinnen, is opgenomen bij Transport Dam. Ook dit meer is ontstaan door de aanleg van een dam.

Een zebra bij Transport Dam
Vandaag is het rustig, er is geen Battle.

Een groepje zebra's staat rustig te drinken. Eentje blijft er achter...............we wachten af, zou er onverwacht een krokodil uit het water opspringen ??????????
Zou die veelvraat het argeloze dier dan het water in trekken en het - zonder eerst zijn pyama uit te doen - naar de diepte van het meer sleuren??
Zouden de andere zebra's dan toesnellen om het dier te redden???
We wachten nog even, maar er gebeurt niets.

Althans, er gebeurt niets?! Het is een sensationeel fraai tafereel, een drinkende zebra aan de rand van het meer in Zuid Afrika. En ach, bij het aanschouwen van zoveel schoonheid wil mijn fantasie wel eens op hol slaan.

Er cirkelt een bataleur rond boven het meer in de staalblauwe lucht. Dat is een buitelarend, die staartloos is en in tegenstelling tot gier-achtigen niet op dode dieren aast, maar op levende prooien.
Even later zien we de eerste olifanten, een klein groepje van twee volwassen dieren met twee jongen. Marjo's vreugde-van-de-herkenning kent geen grenzen.

Innnig tevreden arriveren we ruim vóór tijd ( dit is nieuw in Marjo's programma! ) in kamp Skukuza,
het pretpark van het Krugerpark.
We logeren, verre van basic, in een comfortabele hut met overdekt terras, koelkast, t.v. en zwembad om de hoek.

Morgen praten we verder, groet van Marjo en Henny

4 opmerkingen:

  1. Schitterend verslag. Misschien ook leuk is een foto van jullie verblijf. Je schrijf daar zo mooi over. Dat je nieuwsgierig word hoe dat er ook uit zou zien. Ik geniet volop van je verhalen het lijkt of je ook echt bij bent.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Beste Anoniem,

      we zijn maar één nacht in het kamp Pretoriuskop gebleven en verblijven momenteel ook weer voor één nacht in Skukuza.
      Ik zal een foto van het kamp en onze hut, waar we wat langer verblijven, op de blog zetten.
      Graag nog even geduld, dus.

      Bedankt voor je aardige reactie,
      groet HH

      Verwijderen
  2. Hallo Henny en Marjo,

    Wat ontzettend leuk om weer je blog te volgen, nu weer geschreven uit éigen ervaringen. Zitten jullie in Skukuza weer in zo'n zelfde huis langs de rivier? Ik heb er geweldige herinneringen aan en wordt wederom jaloers als ik de blog lees!
    Ik wens jullie een fijne tijd samen, gebroeders Hoedemaker!
    Liefs, Femke

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hallo Femke,

    We zaten voor één nachtje in Skukuza - een heel spannend nachtje, waarover je kunt lezen in de blog van 5 oktober - een huisje aan de andere kant van het restaurant, wel weer aan de Sabie-rivier.
    vandaag zijn we aangeland in kamp Satara.

    We vermaken ons prima.

    Groet van de gebroeders Hoedemaker.

    BeantwoordenVerwijderen