Mopani restcamp

Na vier nachten in het Satara kamp, zit ons verblijf er daar op. We werden uitgeleide gedaan door door enkele glansspreeuwen, een eekhoorntje, een hop en een patrijs voor onze hut.

In kamp Letaba maken we op weg naar Letaba een tussenstop om koffie te drinken.
Er is hier een olifanten museum, dat het verhaal vertelt van de Magnificent Seven - zeven reuzeolifanten - die allemaal in het Krugerpark hebben rondgewandeld. Hun enorme slagtanden zijn hier tentoongesteld is. In de blogaflevering "Zesde dag: museum Letaba" van zaterdag, 8 januari 2011 kun je een uitgebreider verhaal erover lezen.

Er is werkelijk een fantastisch terras met een schitterend vergezicht. De bedding van de Letaba rivier is door de wateroverlast van afgelopen januari/februari flink verbreed. De stand van het water is laag.
Op het terras is het genieten geblazen.
Genieten met een hoog Rick-Felderhof-ontvangt-prins-Bernhard-op-safari gehalte.

het terras bij Letaba

Vanaf Letaba neem ik het stuur over en rijdt ik links, over des Krugers wegen, parallel aan de Tsendze rivier. Een prachtige rit langs de rivier.

Aan de overkant waggelen de moddervette nijlpaarden over de oever. Ze zien er zo onschuldig en onbeholpen uit, maar als de nood aan de man komt kunnen echt als (rivier)paarden over de savanne galopperen en vechten ze als leeuwen voor de veiligheid en het behoud van hun jongen.

nest witrug gieren

Het is voorjaar en broedseizoen.
Dit nest van een witrug gier met jong is alleen in dit jaargetijde zichtbaar, juist omdat er nu nog geen blad aan de bomen is.
Marjo is laaiend enthousiast.


Ondertussen worden we ook nog verrast door een ander natuur
verschijnsel. Rechts van de weg waait er een paar honderd meter een wervelwindje met ons mee en voor ons uit. De Afrikanen hier noemen dat een 'devils twist'.
Een 'verdraaid duivelse' escorte, dus op z'n Hollands.

Bij de Sable Dam worden we weer getroffen door geweldig natuurschoon. Een enorm meer, waar sinds kort een hide is aangelegd, van waar uit je het leven langs en op het water in alle stilte kunt gadeslaan. Twee parende visarenden haalde heel knappe en liefdevolle kunstjes uit in de toppen van een kale boom midden in het meer. Langs de oever drentelden vier olifantenbullen over de dijk. Een 'dijk' van een plaatje om te zien: vier bijna zwarte dikhuiden, waarvan de witglinsterende ivoren slagtanden schitterden in de zon.
Heel ver weg aan de overkant van het water zou door een verrekijker een panter te zien zijn geweest.
Tja, we missen ook wel eens wat, hoor.

In Phalaborwa, een behoorlijke grote stad vlak buiten het park op 79 kilometer van Mopani, doen we inkopen om onze mondvoorraad aan te vullen. Er liggen nu, onder meer, Zuid Afrikaans spruitjes, boontjes, braadworst en naast smakelijke toetjes héééééééééél veel koekjes in de koelkast. Genoeg voor een week, want we blijven nu zeven dagen en nachten in de omgeving van Mopani. Dit kamp ligt al in de noordelijker regionen van het park en is ook rustiger.

We hebben onderweg weer veel moois gezien, maar ook erg lang in de auto gezeten.
Het is heerlijk om dan de benen te kunnen strekken in een erg comfortabel huisje. Het heeft een rieten dak en een buitenkeuken met een groot terras,van waaruit je de zon kunt zien onder gaan.
Honderd meter van het zwembad. Nummer 94. Het ligt aan de buitenste rand van het kamp met veel privacy. Makkelijk te vinden. Dus wie zin heeft langs te komen voor een kopje koffie of een glaasje om vanaf ons terras de Zuid Afrikaanse zon onder te zien gaan ... van harte welkom.
We verblijven hier tot de 16e, dus niet te lang over nadenken.

In ieder geval ontmoeten we elkaar morgen virtueel on-line.