Rond Tihongonyeni plaats

Aan alles is te merken dat we hier in het hogere gedeelte van het Krugerpark zijn beland. Het is er rustiger en je voelt je hier dichter bij de natuur. Er staan maar enkele auto's bij de receptie, de kampwinkel is kleiner en heeft geen groot assortiment met souvenirs, ook heeft onze kamer geen tv. We missen het 'circus'van het zuiden niet.

Vanmorgen hebben we onze eerste tour rond het Mopani kamp gemaakt.
Omdat het nog voorjaar is en mede doordat het al een tijdje niet geregend heeft, is de savanne kaal en leeg. Het maakt soms zelfs een desolate indruk, ook omdat door gecontronteerde branden de aarde er over grote oppervlakken zwart geblakerd is.
De enkele dieren, die we over de grote droge vlakken zien grazen, maken een beetje een  troosteloze indruk. Dat is de natuur. Die past zich niet aan, omdat wij die graag wat idyllischer willen zien.
Maar als de voorjaarsregens hier straks eenmaal losbarsten breekt de aarde open en verandert de savanne in enkele dagen van een gort droge vlakte in een uitbundig bloeiende wildernistuin.

De dieren, díe we zien, zijn wél bijzonder.
Via de Tropic of Capricorn Loop komen we Tihongoneyeni, een grote vlakte met een door Kruger aangelegde drinkplaats, waar een groepje Tsessebe antilopen rond dwaalt. Een elegant ogend, kastanje bruin antilopen soort, dat onlangs zeer succesvol in het Krugerpark is ge-her-introduceerd.

tsessebe antiloop

Marjo spot in de verte ook nog een Lichtenstein's Hartebeest, een antilopensoort dat als sinds jaar en dag niet meer in het Krugerpark voorkwam. Maar via een bescherm fokprogramma zijn er afgelopen jaar enkele tientallen dieren van uitgezet in het park, die het dus kennelijk nu al redelijk goed doen in de vrije natuur.
Naast de veel voorkomende soorten, als de kudu, de nyala, de gnoe, wildebeest, waterbok en impala is de variatie antilopen bijgevolg nu ook uitgebreid met de tsessebe en het Lichtenstein's Hartebeest.

Iets verderop krijgen we een secretarisvogel in het vizier. Een beetje excentrieke vogel, die zich niet zo vaak vertoont.

Hij heeft - zoals zijn naam al doet vermoeden - het voorkomen van een ouderwetse secretaris:
met een parmantig kuifje wandelt hij op hoge poten koket door het savannegras. Die poten fungeren overigens als geduchte klauwen,  waarmee hij met gemak een flinke slang aan de haak kan slaan.

We zijn aan het begin van de middag terug in het kamp. Marjo gaat op visitie bij Elina.

Ik blog. Nu bij helder daglicht, omdat ik anders niet aan mijn dosis nachtrust toekom en daar wordt ik heel sjachrijnig van, wat weer niet leuk is voor Marjo.

Bij het huisje scharrelen 3 malse patrijsjes in de tuin, gevaarlijk dicht bij de braai.
Maar - wees gerust - er staat voor vanavond spruitjes met braadworst op het menu.

Gegroet vanuit broeierig warm en amazing Zuid Afrika.