Vanmiddag zijn we naar N'wanetsi uitklimplaats gereden, 25 kilometer van het Satara kamp over de Satara-N'Wanetsi road.
Onderweg viel ons de aanblik van de droogte op de savanne op. Het is warm hier, om niet te zeggen bloedheet en de grond is gortdroog. Door de droogte is het savanne gras kort en is er bijgevolg niet veel voedsel voor de grazers te vinden. De weinige dieren, die we onderweg zagen, zoals enkele opvallend donker gekleurde giraffen, hielden zich schuil in de schaduw van de acacia's.
Een paar jonge wrattenzwijntjes scharrelden langs de weg hun karig kosje bij elkaar. Zij hebben de gewoonte om dat soms met gebogen enkels te doen, zodat het lijkt dat ze op hun kniëen grazen.
Onderweg viel ons de aanblik van de droogte op de savanne op. Het is warm hier, om niet te zeggen bloedheet en de grond is gortdroog. Door de droogte is het savanne gras kort en is er bijgevolg niet veel voedsel voor de grazers te vinden. De weinige dieren, die we onderweg zagen, zoals enkele opvallend donker gekleurde giraffen, hielden zich schuil in de schaduw van de acacia's.
Een paar jonge wrattenzwijntjes scharrelden langs de weg hun karig kosje bij elkaar. Zij hebben de gewoonte om dat soms met gebogen enkels te doen, zodat het lijkt dat ze op hun kniëen grazen.
 |
| Kafferbuffel |
Later zien we nog een groepje van 6 kafferbuffels in ganzepas achter elkaar over de dorre grond struinen, waarschijnlijk op weg naar een drinkplaats.
 |
| N'wanetsi uitklimplaats |
Op de uitklimplaats zijn wij de enige uitklimmers.
In de diepte van het dal onder ons zien we in een kleine waterpoel een krokodil, die tevergeeft ligt te wachten op een malse, sappige barbeel.
Het struikgewas en de bomen staan op het punt - het is lente - uit te lopen, maar bij gebrek aan de nodige regenval blijft het blad in de knop. Alleen cactussen en vetplanten floreren.
Het is er stil. Heel stil en dat is in eerste instantie een onverwachte sensatie in zo'n weidse omgeving. Het uitzicht is prachtig. Een groots panorama, waarin we kilometers ver kunnen zien. Halverwege indrukwekkende rotsformaties en daar tussen een droge rivierbedding, maken het plaatje compleet. Exotische vogel geluiden accentueren de immense stilte. Een warme bries verwaait de verzengende hitte, die in de lucht hangt. In de warme luchtstromen hangen pikante en zoete geuren, die samen met oogstrelende vergezichten een feestje voor de zintuigen zijn.
One with nature - het is een rustgevende ervaring van tijdloosheid, waar geen therapeutische onspannings-sessie tegenop kan.
In de diepte van het dal onder ons zien we in een kleine waterpoel een krokodil, die tevergeeft ligt te wachten op een malse, sappige barbeel.
Het struikgewas en de bomen staan op het punt - het is lente - uit te lopen, maar bij gebrek aan de nodige regenval blijft het blad in de knop. Alleen cactussen en vetplanten floreren.
Het is er stil. Heel stil en dat is in eerste instantie een onverwachte sensatie in zo'n weidse omgeving. Het uitzicht is prachtig. Een groots panorama, waarin we kilometers ver kunnen zien. Halverwege indrukwekkende rotsformaties en daar tussen een droge rivierbedding, maken het plaatje compleet. Exotische vogel geluiden accentueren de immense stilte. Een warme bries verwaait de verzengende hitte, die in de lucht hangt. In de warme luchtstromen hangen pikante en zoete geuren, die samen met oogstrelende vergezichten een feestje voor de zintuigen zijn.
One with nature - het is een rustgevende ervaring van tijdloosheid, waar geen therapeutische onspannings-sessie tegenop kan.
Vanochtend stiefelde de mij inmiddels goed bekende honingdas op het grasveld voor ons terras langs. Hij kwam niet binnen deze keer. Er werd door de Afrikaners in de rondeel verteld dat die trouwens behoorlijk gevaarlijk kan zijn, wanneer die zich in het nauw gedreven voelt, en dat die flinke kaken heeft. Ik ben dus goed weggekomen tijdens zijn nachtwandeling in onze buitenkeuken.
Wildlife houdt zich dus niet alleen buiten het restcamp op. Aan het begin van de avond liep er een wilde Afrikaanse kat tussen de huisjes. Ook al zo'n nachtdier dat je op onverwachte momenten de stuipen op het lijf kan jagen. Maar ja, we zijn hier niet om te biljarten.
Ondertussen loopt het weer tegen elven, terwijl ik van plan was niet meer zo laat te gaan zitten bloggen. Na Satara vertrekken we voor zeven dagen naar het noordelijker gelegen Mopani. De bedoeling is om daar vroeger op te staan en dan 's ochtend vóór dag en dauw het park in te gaan. Wanneer we dan terug komen in het kamp om te lunchen, blijf ik 's middags bij de hut om te bloggen en kan Marjo nog een keer een tour door Kruger maken.
Wildlife houdt zich dus niet alleen buiten het restcamp op. Aan het begin van de avond liep er een wilde Afrikaanse kat tussen de huisjes. Ook al zo'n nachtdier dat je op onverwachte momenten de stuipen op het lijf kan jagen. Maar ja, we zijn hier niet om te biljarten.
Ondertussen loopt het weer tegen elven, terwijl ik van plan was niet meer zo laat te gaan zitten bloggen. Na Satara vertrekken we voor zeven dagen naar het noordelijker gelegen Mopani. De bedoeling is om daar vroeger op te staan en dan 's ochtend vóór dag en dauw het park in te gaan. Wanneer we dan terug komen in het kamp om te lunchen, blijf ik 's middags bij de hut om te bloggen en kan Marjo nog een keer een tour door Kruger maken.
Het is immers wél vakantie!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten