Onderweg naar Protea Hotel vóór de Krugerpoort

Na in totaal ruim 18 uur de frisse buitenlucht ontbeerd te hebben arriveerden we op Johannesburg. Vanaf huis verbleven wij achtereenvolgens enkele uren in een Sprinter van de NS, een paar uur op Schiphol, ruim 4 uur op een stoeltje in een Boeing, enkele uren op de sinds kort vernieuwde luchthaven van Cairo en dan nog eens ruim 8 uur in de lucht op weg naar bestemming Johannesburg. Eventjes de benen strekken dat was verademend, maar tegelijk van korte duur. Niet veel later zaten we veilig in de riemen van een comfotabele Toyota. We hadden nog ruim 400 km in onze gehuurde Toyota Advanza voor ons liggen. Prachtige Zuid Afrikaanse natuur dat wel, op die wonderschone Zuid Afrikaanse wegen op weg naar het Krugerpark had ik echter serieus moeite om mijn ogen open te houden. Marjo wees onophoudelijk op de inheemse huisrunderen, die links en rechts van de wegen graasden. Voor mij waren het exoten in vele nieuwe kleuren en vormen, die in mijn 'Hollandse' visie in een dierentuin op zijn plaats waren. We zagen koereigers, nijlganzen en verkeersborden, die ons waarschuwden voor overstekende nijlpaarden. Hilarisch natuurlijk. Mijn interesse was er ook wel, maar mijn fysiek werkte niet helemaal mee. Marjo's taktiek om wakker te blijven was praten, praten en nog eens praten om mij wakker te houden.

Ik schoot overeind bij het zicht op het Giraffestadion in een prachtig groen glooiende omgeving. Een fier maar verlaten overblijfsel van het WK-voetbal 2010. In de architectuur van omhoog rijzende pilaren waren giraffe koppen verwerkt, die decoratief in de Afrikaanse hemel prijkten.
Van de grote weg af werd het decor Afikaanser, althans zoals ik me Afrika had voorgesteld. Onderweg kwamen we langs de bekende door Nelson Mandela gestichte hardstenen townships met privé waterleiding, toilet en stroomvoorzieningen, om de armoedige golfplaten nederzettingen zonder water of stroom te vervangen.

Nu kwamen we in de lokale woongebieden met eenvoudige behuizing en veel kinderen op straat. De wegen waren minder breed en ook minder veilig voor de rondspelende kinderen. De kleine huisjes in grijze baksteen stonden op verharde zandgrond en herbergden meestal een groot aantal bewoners.
Wij kwamen, nadat we in een van die dorpjes de "familie" van Marjo en Liesbeth ( waarover later meer ) in een bliksembezoek begroet hadden, brak en min of meer uitgeteld aan bij het luxe Kruger Gate Protea Hotel.
Hier drong de rust en de de aangename stilte van de imposante natuur in alle weldadigheid tot in de poriën van onze transpirerende lijven en vermoeide leden door. Wij werden ontvangen in een prachtig, in lokaal hout opgetrokken laagbouw lodge met schitterend geurende tuinen, waarin groene meerkatten ( een dartel apensoort ) vrolijk in het rond springen.

Na een verfrissende douche en een koene plons in het zwembad vielen wij beiden op de ligbedden aan de rand van de pool onder de Afrikaanse zon in slaap. De temperatuur van rond de 30 graden, de warme rode aarde en de geurige bloemenpracht stelden ons direct op ons gemak - een probaat middel tegen een jetlag! Ik voelde me bevoorrecht.

Aan het begin van de avond schuiven we aan bij een fantastisch buffet in een open-lucht Lapa ( een buitenplaats met open vuur ) onder de Afrikaans sterrenhemel. We genieten van een keur aan exotisch fruit en vlees van de 'braai', het Zuid Afrikaanse equivalent voor BBQ. In de bar op een fraaie open zwart houten veranda vind ik tot mijn grote geruststelling een computer om aan deze blog te werken. Even later ontmoeten wij een Engelsman die, tot mijn grote verbazing, op zijn gemak aan de bar met zijn laptop op internet zit te surfen. 'Dongo' blijkt het toverwoord te zijn. Hij legt uit dat je een 'dongo' aanschaft, een beltegoed koopt, dat omzet in een databundel en vervolgens vrolijk het wereld wijde web bewandelt. That's all!!
Eureka! We hebben het gevonden en vol goede moed over de goede afloop drinken wij er een borrel op. De blog is gered! Alleen nog een dongo!

.....en vanmiddag, direct na de aankomst bij het hotel, kon ik niet nalaten even op ontdekking uit te gaan. Hoever is het nu nog? Hoe lang nu weer in de auto? Binnen 5 minuten stond ik midden op de brug over de Sabi Rivier, een steenworp afstand van de poort van het Krugerpark...ik heb aan het Kruger "geroken"...heel enerverend.....wordt vervolgd.....