Vandaag zijn we verhuisd van Mopani naar Satara, waar we van nu af aan 8 dagen zullen verblijven. Dit kamp is wat centraler in het park gelegen. De afstand van kamp naar kamp is 116 km, maar die hebben we ruim overschreden omdat we via een heuvelachtige zandweg langs de rivier Letaba een omweg hebben gereden. De Letaba is een enorme, snelstromende rivier. Door de heftige regenval van de afgelopen dagen in hoger gelegen delen van het park wordt de weg erover heen overstroomd. De oversteek over deze weg is daarom niet meer veilig. De weg is afgesloten. Het is overigens wel een fraai schouwspel de rivier in haar vrije loop te zien. Voor een blik op deze natuuropname klik je op YouTube. In deze wilde stroom is het sinds het afgelopen jaar door het aanleggen van een dam mogelijk stroom op te wekken in de vorm van witte steenkool!
Onderweg zijn we in het kamp 'Olifants' voor de lunch gestopt.
Het kamp Olifants is hier bekend om haar fraaie hooggelegen terrassen, die een schitterend panorama bieden over de jungle en over de grillige loop van de Letabarivier in de diepte. Je kunt eindeloos ver weg kijken. We genieten van een rondcirkelende witruggier en een op grote hoogte zwevende vlucht maraboe's.
Het is gelukkig een heldere dag, warm ook ( ruim 30 graden ), de reusachtig witte wolkenpartijen in de strak blauwe lucht bieden een grootse aanblik. De geuren, die op zo'n warme dag loskomen, het vergezicht, het monotone geruis van de Letaba op de achtergrond.....het is stil genieten.
Onderweg kuddes met buffels, zebra's, impala,s, een groep giraffen en natuurlijk olifanten, die overigens, in groepjes of alleen, enigszins bovenproportioneel in het park aanwezig zijn.
Verder nog een grote groep struisvogelhanen en -hennen, die aan het fourageren zijn en met hun fraaie vedertooi pronken. ( Deze laatste vogel-observaties op speciaal verzoek van onze bekende 'vogelaar-zonder-haar'! )
Tot onze grote verassing graast er plotseling, zonder enige vooraankondiging, een witte neushoorn langs de weg. Die hadden we nog niet eerder gezien. Erg imposant van zo dichtbij. Natuurlijk met de gebruikelijke ossepikkers of in het Zuid Afrikaans: de rooibekrenostervoël. Erg grappig gezicht die kleurrijke vogeltjes, die zo zorgzaam de neushoorn van zijn teken en andere insecten ontdoen.
Met de neushoorn kunnen we nu naast de leeuw, de olifant, de buffel en het jachtluipaard ( cheetah )ook nummer 5 van het lijstje van de Big Five afstrepen.
Maar er blijft nog genoeg over, juist vaak ook interessantere dieren. Immers: wees altyd bedag op die onverwagte........................
...is een 'writer's-blog' over reizen 'off the beaten track'. De blog is in januari 2011 gestart met verslagen over een reis van een maand naar het Krugerpark in Zuid-Afrika samen met mijn broer Marjo. Hij is senior advisor van Amersfoort Zoo en reist de wereld rond voor de Europese Dierentuin Associatie. Zelf ben ik fysiotherapeut. Een twee jarig vrijwilligers-contract in Zuid-Egypte heeft mijn belangstelling gewekt voor Arabische cultuur, het Midden-Oosten en Afrika. Henny Hoedemaker
Rooibekrenostervoël. Ik schrijf het expres nog eens op, zodat ik het nooit meer vergeet. Ik ben gek op vreemde en gekke woorden.
BeantwoordenVerwijderenPrachtige taal. Ik heb een sprookjesboek in het Zuid-Afrikaans en dat lees ik mijn kleinkinderen soms voor. Ze kijken me verbaasd aan, maar begrijpen veel.
Francine. Doei.