Het lijkt me goed om met een rustdag te starten in het Krugerpark om even rond me heen te kunnen kijken binnen het Mopani restcamp en om te zien waar we zijn aangeland. De vermoeidheid van de reis en de overweldigende hoeveelheid aan indrukken in korte tijd beginnen zich aan te dienen in de vorm van een overbelast vermogen om nieuwe impulsen op te nemen. Ik voel de behoefte om een pas op de plaats te maken en stil te staan bij de imponerende grootsheid van de natuur. Ik moet een beetje wennen aan de nieuwe indrukwekkende situaties. Marjo is al weer op pad, met zijn tomeloze energie. Het is voor hem hier de eerste dagen vooral een feest van de herkenning. Hij zoekt vrienden en bekenden op om de 11 maanden afwezigheid in hoog tempo bij te praten.
Alle dieren, die we zien, zijn in top-conditie, gezond, goed gevoed en in de vrije natuur soms uitgegroeid tot voor mij ongekende afmetingen. Giraffen bereiken hier met gemak het dubbele gewicht van wat ik gewend ben te zien bij een giraffe zoals die leeft in een dierentuin. We zien olifantstieren van werkelijk Mammoet-achtige afmetingen. Hier leven dieren, die de fraaiste exemplaren in hun soort vertegenwoordigen.
Ze leven in hun natuurlijke habitat: ZE ZIJN THUIS!
Dat we geen zwakke of zieke dieren zien is het resultaat van de onverbiddelijkheid van het 'survival of the fittest regime'.
Alleen de sterksten overleven!
Een kudde sierlijk bewegende impala's zijn voor ons een lust voor het oog.....en voor de leeuwen een lopend buffet 'een smakelijk hapje' merkt Marjo nuchter op. Het is inderdaad een harde maatregel van de natuur om 'orde-op-zaken' te houden.
De rationaliteit van de evolutietheorie dringt zich op in mijn bewustzijn. De logica van die gedachtenconstructie spreekt voor zichzelf, maar hier onder het prachtig blauwe Afrikaanse uitspansel kan ik me niet onttrekken aan de gedachte dat ook Gods Hand in een mateloos royaal gebaar aan het werk is geweest en nu nog is. De kracht van de natuurlijke harmonie en de troostende impact van de imponerende schoonheid hier geeft het nuchtere verstand vleugels en ruimte voor verwondering, bewondering en eerbied.
Alle dieren, die we zien, zijn in top-conditie, gezond, goed gevoed en in de vrije natuur soms uitgegroeid tot voor mij ongekende afmetingen. Giraffen bereiken hier met gemak het dubbele gewicht van wat ik gewend ben te zien bij een giraffe zoals die leeft in een dierentuin. We zien olifantstieren van werkelijk Mammoet-achtige afmetingen. Hier leven dieren, die de fraaiste exemplaren in hun soort vertegenwoordigen.
Ze leven in hun natuurlijke habitat: ZE ZIJN THUIS!
Dat we geen zwakke of zieke dieren zien is het resultaat van de onverbiddelijkheid van het 'survival of the fittest regime'.
Alleen de sterksten overleven!
Een kudde sierlijk bewegende impala's zijn voor ons een lust voor het oog.....en voor de leeuwen een lopend buffet 'een smakelijk hapje' merkt Marjo nuchter op. Het is inderdaad een harde maatregel van de natuur om 'orde-op-zaken' te houden.
De rationaliteit van de evolutietheorie dringt zich op in mijn bewustzijn. De logica van die gedachtenconstructie spreekt voor zichzelf, maar hier onder het prachtig blauwe Afrikaanse uitspansel kan ik me niet onttrekken aan de gedachte dat ook Gods Hand in een mateloos royaal gebaar aan het werk is geweest en nu nog is. De kracht van de natuurlijke harmonie en de troostende impact van de imponerende schoonheid hier geeft het nuchtere verstand vleugels en ruimte voor verwondering, bewondering en eerbied.
Hè Hoedjes, wat een GEWELDIGE verslagen, dik genieten voor mij!!!! Ga vooral hiermee door!!
BeantwoordenVerwijderenIk ga geheel met jullie mee in het grote Afrika-avontuur, ZALIG!! Blijf intens genieten van ALLES!!!
Zus vovo ( Karin dus ) Veel liefs van Karin.