Eerste dag: rit door het Krugerpark - aankomst Mopani Restcamp

Na een lange en vermoeiende reisdag is het heerlijk droomloos te slapen en helder wakker te worden op een bijzondere locatie zoals op een steenworp afstand van het Krugerpark in Zuid Afrika.
Het is 3 januari 2011, in Nederland staan waarschijnlijk de bloemen op de ruiten. Hier staan ze buiten en ruiken daarbij ook nog heerlijk.
Bij het opzij schuiven van de gordijnen wordt de kamer overspoeld door een zee van oogverblindend zonlicht. Bij het openen van de tuindeuren wordt de kamer gevuld met een zwoele, warme lucht vol met welriekende geuren. Ik kijk uit op een tuin waar de bloemen en de kleuren over elkaar heen buitelen.

Afrika stroomt onze kamer binnen!

Na een smakelijk ontbijt op de open waranda van het Protea Kruger Gate Hotel checken we uit. We gaan vol verwachting op weg naar de 500 meter verderop gelegen ingang van het park en passeren daarbij de brug over De Sabi rivier.

Op dat moment neemt aan de oever van de Sabie rivier een prachtige Afrikaanse olifantstier ( a lonely bul!, volgens Marjo ) majesteitelijk zijn ochtendbad. Wij staan beiden perplex en zijn verrukt; we zijn nog niet eens het park binnen gereden en hier dient het Afikaanse wildlife zich al in zijn volle glorie aan!

Marjo schrijft ons voor een volle maand in bij de receptie. Het is gebruikelijk dat bezoekers een dagje of hooguit drie tot vijf dagen in het Krugerpark verblijven. In principe komen wij alleen buiten het park voor de nodige boodschappen ter fouragering. Dit doen we in Pallabhorwa.
Hierdoor krijgen we unieke gelegenheid het dagelijkse leven in het park te volgen.

Nog geen 500 na de entree worden we getrakteerd op een groepje van 4 leeuwinnen, dat in een lommerrijke schaduw verscholen ligt. Als Saskia dat leest, dan springt ze op uit haar stoel - volgens Marjo - zij had verleden jaar een maand lang geen enkele leeuw gezien!







Onze dag kan niet meer stuk.
De natuur in het park is overrompelend.
We gaan op weg naar een van de meest noordelijk gelegen restcamps "Mopani".
Ondertussen maken we na 104 km. een lunchstop in het Satara Camp, een accomodatie, waar we over 10 dagen, 10 dagen zullen gaan doorbrengen. Na Satara is het nog 116 km. naar Mopani.

Onderweg zijn we getuige van de gigantische varieteit van de in het wild levende dieren. Op die 220 km. zien we onder meer - met dank aan Marjo's fabelachtige geheugen voor dieren: Kuddes en grote groepen olifanten, meerdere alleen levende mannetjes olifanten, de 4 genoemde leeuwen, enkele nijlpaarden, een krokodil, watterbokken, koedoe's, honderden impala's, een groepje giraffen, een wrattenzwijn, zebra's, kafferbuffels, gnoe's ( wildebeesten ) en een paar bavianen. Verder een maraboe, verschillende gieren, waaronder de witkop gier, de vale gier en de tamelijk zeldzame lappen gier, een bataleur, wevervogels, zwaluwen in verschillende soorten, patrijsen, enkel schilpadjes en kameleons, die de asfaltweg oversteken, een land- en een watervaraan, en meerdere groene meerkatten ( een klein apensoort ).

Om maar even een indruk te geven van wat ons allemaal nog te wachten staat!

Klokslag 18.30 rijden we als hekkensluiters de poort van het Mopani Restcamp binnen. Goed getimed, want na sluitingstijd wordt er geen enkele auto meer toegelaten in het kamp. De volgende dag gaan de hekken om half vijf weer open om het park binnen te rijden.
De kampen zijn omheinde nederzettingen met recepties, winkeltjes, eenvoudige restaurants en accomodatie voor de gasten. Ze varieren in grootte, sfeer en comfort.