Vijfde dag: shoppen in Phalaborwa

Vandaag worden we beiden erg in beslag genomen door de mogelijkheden van de nieuwe camera, speciaal door mogelijkheid om filmpjes te maken. Marjo figureert na enig aandringen vrijwillig, enthousiast en zonder klagen in de talloze oefenshots van..........action..........tot......cut!
Met de ongebreidelde inzet, die hem eigen is, acteert hij, als ware hij Brad Pitt zelf, take na take vol overgave de gang van een olifant in de musth met bijpassende geluiden. Om het filmpje te zien dien je hier te klikken op YouTube. Veel plezier ermee.

We stappen we op tijd in de auto op weg naar Phalaborwa. De weg er naar toe leidt door het Krugerpark, het is bijzonder door zo een uitgestrekt ongerept natuur gebied te toeren. Links en rechts uitzonderlijke vogelsoorten, kuddes antilopen, olifanten in de vrije natuur...we rijden er zomaar, bijna achteloos, tussendoor. De stad ligt net buiten de dichtst bijzijnde gate op 74 km afstand van Mopani kamp. We doen inkopen voor een week in een enorme supermarkt. Bij het inladen in de achterbak van de auto op de parkeerplaats komt een jonge vent op ons af en vraagt ons om rands. Het zien van al die dozen met voedingsmiddelen moet hem het idee gegeven hebben dat we wel wat kunnen missen. Hij spreekt ons aan op sociale gevoelens van 'misplaatste?' schaamte om onze welstand; in zijn optreden maakt hij in ieder geval duidelijk dat economische welvaart niet vanzelfsprekend evenredig verdeeld is. Het is een eerste confrontatie met de huidige Zuid Afrikaanse situatie.

We gaan op zoek naar een 'dongo'. Het blijkt Afrikaans te zijn voor een usb-stick met on-line mogelijkheden. Een dongo bevat een oplaadbare telefoon chip om onafhankelijk van de plaats, waar je je bevindt, via satelliet, een verbinding met internet tot stand te brengen. Het schijnt een populair digitaal dingetje te zijn. In minstens zes winkels, die er voor in aanmerking komen, is de dongo uitverkocht. We kunnen plaatsen een bestelling om er eentje de volgende week op te halen. Wanneer de verkoper er een te voor schijn haalt van onder de balie, vragen we allebei tegelijk of we die niet direct kunnen meenemen. "Is besteld, maar niet afgehaald," is het antwoord. "Dus?!" vragen we in koor en dik tevreden verlaten de zaak. We moeten eerst nog in de supermarket een ticket met flink beltegoed kopen van Vodafone en krijgen een flinke dosis digitale, technische informatie. We dienen het een en ander via de mobiele telefoon gebruiksklaar te maken, maar als het gaat werken dan is de blog gegarandeerd. Ik ben vol vertrouwen om binnen afzienbare tijd 'in de lucht te zijn' met teksten, foto's en filmpjes rechtstreeks van welke plek dan ook in het Krugerpark.
Houdt dus goede moed.
Verder schaf ik een vernuftig statiefje aan om de camera stabiel te houden voor filmopnames. Je kunt het apparaatje op de neergelaten raam van de auto schroeven, om er zo vanuit de ( rijdende ) auto opnames mee te maken. Uit de losse hand een filmcamera hanteren vraagt nog veel oefening. Hoewel er niet veel te regisseren valt in de natuur - het is vooral geduldig hét moment afwachten - ben je cameraman, editor en art-director tegelijk. Dat is wel erg veel gevraagd van een fysiotherapeut op vakantie!

Ondertussen lukt het jullie ook al op reacties te plaatsen. Deze komen niet direct op de blog maar via een accordatie van mij. Misschien kan ik dat binnenkort ook ' achter de schermen' wijzigen zodat je onmiddellijk je eigen reactie kan lezen.

Het was hier een zwoelwarme dag met bewolking, later in de middag begint het licht te motregenen. Op de terugweg van Phalaborwa houdt het wild zich gedeisd. Het heeft zich duidelijk teruggetrokken in de bush.

Onverwacht zagen we een van de sterkste dieren ter wereld aan het werk. Een piepklein mestkevertje rolde een mestbal ter grootte van een tennisbal dapper over het asfalt voor zich uit. Zij kunnen 40 maal hun eigen gewicht hanteren. Het diertje staat in de Egyptische mythologie bekend als de scarabee. De kever was een geluks-teken. Zij symboliseerde er de kringloop van het leven, dat zich voortzet na de dood, omdat zij in de mestbal haar eitjes legt en er dus leven ontstaat uit uitwerpselen ( hier van de olifant en de buffel ).

Het is fantastisch om rustig over de gravelroads door het glooiende groene Afrikaanse landschap te rijden; de eindeloze einder en het onafzienbare natuurlijke groen brengen je in een weldadige stemming en geven je een intens tevreden gevoel: Er is zoveel moois op aarde!